________________
६ए
सप्तम जोगोपनोग विरमण व्रत. य, एवामां ताप लागे तेणे करी ते सर्यादिक जीवो व्याकुल थर मुखमांथी गरल नाखे, ते गरल कदापि नोजनमां पडे अने ते नोजन अजाणतां खाधामां आवे एटले आत्मानो घात थाय. व ली जे जोजन, दिवसें रांधी करीने राखी मूक्युं होय, ते पण रा त्रे न खावं, कारण एमां पण चीटी प्रमुख जीव चढे; तेनी ख बर रात्रीमां न पडे. ते जीववायूँ जोजन खावामां आवे त्यारें बु छिनो नाश थाय, एवं शास्त्र मध्ये पण कडं " मेघां पिपीलिका . हंति" ए माटे रात्रीयें नोजन कर, निषेध कडं बे. वली वासण मेलतां पण रात्री को जीवनी रदा पले नहीं. वली रात्रीयें नोजन करवावाला, परनवें उलूक, मंजार, मूषक, सर्प, वागु ल, चामाचेडीया प्रमुखनो नव पामे. धर्म पुर्खन पामे, अने पो ते रात्रीनोजन करे तो तेना पुत्र पौत्रादिक पण एज ढंगें पडे. ते पण तेवीज कुचालचालें चाले. एथी अशुफ परंपरा चाली जाय. अने जो पोतें प्रथमथीज सारी चालें चाले तो, एटले रात्रीनोजन न करे तो, पाबला पण सुचालें चाले. रात्रीनोजन मां प्रत्यद जीवहिंसाडे ते जोश्ने अन्यदर्शनीना जल वीजल श्रा गल धर्म पाम्या हता, ए जिनाझा विरुद्ध रात्रीनोजन . ने मु नि पण पंचमहानततुल्य बहुं रात्रीनोजन त्याग व्रत उचरावे . ए माटे रात्रीनोजन सर्वथा त्याज्य ने अने अजयने.
१५ तथा बहुबीज ते जेसा गर्न थोडो अने बीज घणां होय ते तुछफल कहीयें. रींगणु, वनस्पतिजाति विशेष, पटोल, खसख स, पंयोटा प्रमुख ए फलोमा जेटलां बीज तेटला जीवो . जे म नवटांक नर तिलमां, तेरशें जीवो तो खसखसमां तो एना थी केटलाएक गुणा वत्ता होय. ए माटे खावं थोडं ने जीवधात . घणोज थाय, एनाथी कां उदरवृत्ति तो थाय नहीं, तेमज रींगणा 'प्रमुख बहु बीजवाली चीज, खाय तो ते पित्तादिक रोगनी देतुने.
26.
