________________
चतुर्थ स्थूल ब्रह्मचर्य व्रत. परस्त्रीने तेनी साथे जे मल, तेने रीक मोज आपवी, तेनी साथें वांछित विलास करवो, ते नावमैथुन जाणवो. एने जिनवाणी ना उपदेशे तथा जे सशुरु हितशिदानो उपदेश करे. त्यारें पो तें परपुजलादिकने उलखी, जातिहीन जाणी, आगामिक कालें एने महाकुःखदायी जाणी, पूर्वे गतकालें अनेक मरणांत दुःख परंपरा एनाथी पाम्यो, ए माटे मने ए विजाति स्त्री तजवानुं क युंके, माहारे तो मारी खजाति, परमन्नक्त, उत्तम, सुकुलीन शमता रूप सुंदरीनो संग करवो सारोले. विनावपरणतिरूप परस्त्रीएं मारी सर्व विजूति खेंची लीधी. हवे सशुरुनी सहायताथी ए छ ष्ट परिणाम स्त्रीसाथै हुँ लाग्यो ढुं. तेने थोडे थोडे निग्रह करूं. त्य जवानो नाव आदरं, के जे थकी महारी शमता सुंदरी,शुझखना व घटरूप घरमां आवी रहे, तो घरनुं तेज वधे. एवी समजण पा मीने परपरणतिमांथी ममता बोडे, उदय कर्म व्यापे नहीं. शु छ चेतनानो संगी थर रहे. शुद्ध परिणामथी दूर न रहे. ते नाव मैथुनत्यागी कहीएं.
अहींयां अव्यमैथुन त्यागी तो षट दर्शन मांहे मले पण ना वमैथुन त्यागीतो श्री जिनदर्शननेत्यांज श्री जिनवाणी सांज लतां ज्ञानन्नेद, जेना हृदयमा प्रवर्त्तायो, ते सहज उदास उ पायथी नावमैथुननो त्याग करे. ते वीजा दर्शनोमां न मले.
अहींयां स्थूल परस्त्रीगमनबत. ते एके परस्त्रीनो त्याग कस्यो, परपुरुषनी परणेली तथा पारकानी राखेली जे स्त्री होय, तेनी साथें अनाचार सेवन न करूं. एवो पचरकाण करे, तेने परदार गमनविरमणव्रत कहीएं. वीजु जे खदार केहेतां पोतानी स्त्री, ते नाथी संतोप धरु. एवं जे व्रत धरे, तेने खदारसंतोपत्रत कही एं. त्यां देवसंबंधी देवांगना, तथा तिर्यंच संबंधी स्त्रीजाति, त था मनुप्य संबंधी स्त्रीजाति, एनाथी मैथुनसेवा निषेध. एकेकी
