________________
प्रथम स्थूल प्राणातिपात विरमणव्रत. हरिकाय बढुबीज त्रसकाययुक्त पूर्वक जेमां अति आरंज हो य, एवी हरिकाय प्रमुख लावे नहीं. खाटला प्रमुखमां जीव होय, ते माटे खाटला प्रमुखने तडकामां नाखे नहीं. सडेलो दा णो तडकामां नाखे नहीं. एवं पाणी अनाजना संसर्गवायूँ मोरी मां नाखे नहीं. काचुं दूध, मग तथा मरथी विदल खाय नहीं, फागण वदिथी आरंजिने आठ महिना पर्यंत शाक, पत्र, नाजी, प्रमुख खाय नहीं. मीठगश्नो काल पूर्ण थया पबी मीगश्पण खाय नहीं. मणशील चवितरस, तथा वाशी अन्न अनदय मधु प्रमुख, विषप्रमुख आदर करी खाय नहीं, घरमा बुहारणी पण शण प्रमु ख घांसनी अने ते पण कोमल राखे, कारण के कठोर राखवाथी जीवनी हाणी थायजे. माटे कोमल राखे. बे चार जण मली, एक थालमां नेलां नोजन करे, स्नानादिक बहु पाणीथी न करे, जे
ढुं प्रयोजन होय तेटर्बुज पाणी वापरे. तडकामां, मेदानमां, अथवा मोरीनी जगायें चोकी उपर बेसिने नहाय. न्हावा, पा णी वासणमां लश्ने बुटुं बुटुं ढोले. ज्यां सुधी निरारंजी व्या पार मले, त्यां सुधी खर कठोर कर्मादिक बहु आरंजी व्यापार न करे. कोश्नो हक मांगे नहीं. घरमां एग, अन्ननुं धोवण बे घडी उपरांत राखे नहीं. पूजन प्रमार्जन करत्या विना कशी पण क्रिया करे नहीं. मोठी मोरीमा पाणी चलावे नहीं. दीवाबत्ती प्रसुख लगाडे,ते पण यत्नवडे करी जीवरदा थाय तेवीरीतें करे. जे आ बखोरा प्रमुख वासणथी पाणी पीधुं होय, तेमां मोढानी लाल पड़ी होय, अथवा वलगी होय, ते कारणे ते पात्र पाणीमां बोलीने फरीजरे नहीं. पाणी नरवानुं पात्र दांगीवायूँ होय, तेना वडे आबखोरो के लोटो नरे. इत्यादि व्यवहार शुद्ध उपयोगें प्रवर्ते. एवा श्रावकोने सवा वशानी दया पूरी कहीजे. ए प्रमाणे . प्रथम व्रत शुकडे, तेना पांच अतिचार. ते हवे लखीयें बैयें.