________________
२६
प्रथम स्थूल प्राणातिपात विरमणव्रत.
स्थान पामीने कर्मने अधीन श्रावीने हीयां उपजे बे, पण क्यारें कशी दुष्टताथी उपजता नथी, तो ए अपराधी नथी. ते कारण माटे निरपराधी जीवनी पण हिंसा, कारणे करीने श्रावक थी तजी जाय नहीं. वली बाग बगीचामां गया थका फूल, फ ल, पांडा, गुठा प्रमुखने तोडवा सारु चोट देवी, अथवा फल, फू ल, तोडी लेवां; ते माटे अढी वशामांची अधो गयो त्यारें सवा वशानी दया रही. एटली सवा वशानी दया शुद्ध श्रावक ने बे. ए टले सजीव संकल्पी ने निरपराधी ने कारण विना हणुं नहीं. एवी प्रतिज्ञा य. ए प्रतिज्ञा ज्यारें शुद्ध रहे. त्यारें ते श्रावक व्रती कहेवाय. ज्यां लगी पोतानी शक्ती पहोचे त्यां लगी ठगाइ न करे, छाने निर्ध्वसपणे न रहे. रखेने कोइ जीवनी विराधना थाय ! एवो उपयोग न बांके, तथा घरमा आरंज कारणे ला कडाना गाडी प्रमुख लावे, ते सारां लाकडां होय, सडेलां होय नहीं, ते लाकडां घणा दिवस रहे तो पण तेमां जीव न पडे एवां पाकां, अनेकां होय तेवां लावे. तेपण ज्यारें रसोइनुं काम पडे त्या पूंजी करी, अने फाटक जूटक करीने वाले तथा घी, तेल, मीतुं, तथा श्रथाणा प्रमुख रसजरी चीजनां वाशण, ज तनथी राखे, मोढुं वांधी करीने राखे, उघाडुं राखे नहीं. वली चुला उपर ने पाणी राखवाना ठेकाणा उपर चंदरवा वांधे, तथा अनाज खावाने लावे ते पण शुद्ध, अने नवुं लावे. अथवा वर्पनी उपरनुं अनाज लावे, पण ते सडेलुं होय नहीं. कोइ सजीव नजरमां न श्रावतो होय तेवुं लावे. पाणी गालवानुं ग रणुं पण जाडुं मजबूत जोड़ने राखे. एक प्रहर वीत्यो के पा णी गाती नाखे. वली वर्षातुमां बहुजीवनी उत्पत्ति थाय, तेथी ते तुम गाडी, रथ, घोडानी खारी न करे. कारणके, ज्यां रथनुं के गाडीनुं चक्र फरे, त्यां असंख्य जीवनी घात थाय. वली
