________________
(१५)
जेणे नामा लेखादिक अंक विद्या प्रमुख याजीविका चलाववानो हु नर शिखाव्य होय एवो उस्ताद ब्राह्मणादिक होय तेनुं बहुमान करवुं पडे, जक्ति करवी पडे, अन्न वस्त्रादिक घ्यापवुं पडे, तेनुं आगार बे, उचित व्यवहार जाणी ए सर्व करूं पण धर्म बुद्धियें नकरुं.
तथा मिथ्यात्वीना कोइक लौकीक वार तेवार यावे तेवारे ते नावादिक कारणे ते कां द्रव्यादिक मांगवा घ्यावे तथा ते मि थ्यात्वी कूप सरोवरादिकनुं खनन करवानी जे लौकी करीतीबे तेने धर्म बुद्धि करी माने तोतेवाकार्योंने पर्थे कां द्रव्यादिक मांगवा ने यावे वारें शासननी निंदा मटाडवानी बुद्धि धारण करीने द्रव्यादिक पुं पण तेमां सुकृतनी बुद्धि धारण करूंनही.
बीजा पण कोइ कुलिंगी ने कोइ ला दाक्षिणता जय प्रमुख कारणने बीधे बहुमान करवुं पडे, अथवा दान यापवुं पडे, ते के वल लोक व्यवहार तथा शासननी हीलना मटाडवाने था द्वेष मटाडवाने अर्थे लोकचाल करूं पण तेमां धर्म बुद्धिध रुं नही. अने ते खरच संसार खाते लखुं.
त
तथा स्वलिंगी हिनाचारी केवल वेषधारी नेखधारी होय तेने शा सननी निंदा मटावाने कार्ये तथा तेमनो खेद मटाडवाने अर्थ प्रणा मादिक बहुमान करुं तथा कुल परंपरागत वृत्ति जाणीने अन्न वस्त्रा दिक या केमके जिनमार्गनो लिंगी तथा दर्शनी पण याचना करे नही एप एक गुणबे तो त्यां ए गुण आागलकरीने यापवो.
तथा तेवा हीनाचारीमां पण जे शुद्ध प्ररुपकडे अने जेणे पणने जणवा सुवानुं उपकार कीधुंबे, जेणे आपणने सुबुद्धि पीछे, पण मूल मटाडीबे, तो तेवाने ए आप उपकारी एवी बुद्धि धारण करीने वंदन नमन सन्मानसन्मुख गमन प्रमु ख मनमा हर्ष धारण करीने करूं, माहारी शक्ति प्रमाणे सेवा क रुं, मोहोटा उपकारी - धर्माचार्य करी मानु, पण तेने सुसाधु शुद्ध
