________________
१ए
तपाचारातिचार खरूप. न करवू, अथवा परस्पर साधु श्रावकें मलीने चर्चा करवी अथवा गुरु, स्याहादशैलीपूर्वक उक्ति युक्तियें करी शिष्यनो संशय टाले, ते अनुदासशाय, ____५ पांचमी धर्मकथासशाय. ते जे रुचिवंत जीवने नाव करु णापूर्वक धर्मोपदेश कहे; धर्म प्रत्ये पमाडे, तेने 'धर्मकथासला य कहीयें. ए पांचे प्रकारनी सशाय, शिष्य अथवा गुरु पोतानी दशा माफक यथागम करे, ते सझायतप कहीएं.
१ अथवा शिष्य विनयसहित हर्षित थको, गुरु आशय अट कल करतो, अनुकूलपणे आसनस्थ प्रशांत इत्यादि विधिपूर्वक वां चना ले तथा गुरु पण प्रसन्नचित्तथी तेनी योग्यता माफक प्रमाद तजीने अग्लानपणे वाचना आपे, ते वेजने वांचनासलाय तप.
२ तथा प्रणाससाय, ते आसनस्थ गुरु जोश्ने शिष्य विन यादि गुणयुक्त आशय अनुकूल थश्ने पू. गुरु पण नाव दया धरीने धर्मरागथी घणी बुझिनो खरच करीने स्याद्वादशैली अनुसरतो, एवो जवाब आपे के, तेणे करी शिष्यना चित्तनो संशय तरत मटी जाय, ते वेजने प्रचणाससायतप कहीये.
३ तथा परावर्त्तनासझाय. ते जे शिष्य, तीव्र उपयोगी थको पूर्व पवितशास्त्रने गुणे, तथा गुरु पण तीव्र उपयोगी थका सां जले, नूल चूक कही दीए, ते वन्नेने परावर्तनासज्ञायतप कहीये.
अनुप्रेदाससाय. ते जे अर्थनी चर्चा,शिष्य सहाध्यायी अने वी जापण निपुण साधुमलीने विविधयुक्ति जैनशैलीपूर्वक करे,त्यांक्या
रेंक चर्चा करतांजक्ति युक्तिपूर्वक निर्णयथाय अने क्यारेक निर्णयन ... थाय,त्यारेगुरुपण आगमानुकूल उपयोगीथश्ने विशदरीतेंचर्चानो
५ करी थापे, ते वन्नेने पूर्वोक्त अनुप्रेक्षाससाय तप कहीयें. तथा धर्मोपदेशसझाय, ते वन्नेने पूर्वोक्त विधिपूर्वक उ बुद्धिथी धर्मोपदेश आपे. त्यां जो पोताने उपदेश आप
