________________
१६
तपाचारातिचार स्वरूपं. हवे ब प्रकारनां अत्यंतर तपनांब अतिचार कहे. १ त्यां प्रथम प्रायश्चित्ततप अतिचार. ते जे साधु अथवा श्राव क, पोतपोताना व्रतमां दूषण लाग्युं जाणे, त्यारे ज्ञानी गुरुपासें
आलोयणा ले.त्यां आलोयणा बे प्रकारनी. एक खट्पविषयी व स्पकालीन. ते कोशएक नियमनो तथा व्रतादिकनो अतिचार, लाग्यो जाणे, त्यारे तरत गुरुने पूबीने तेनुं प्रायश्चित्त लीये. वीजी बहुविषयी, बटुकालीन,उमरगत दूषणनी आलोयणा. तेमां जे एकाद नियमना दूषणनी आलोयणा तो, जे, वर्तमाने शाणो हो य,तेने पूबीले; पण ज्यारेबाखी उमरनी महोटी आलोयणा लेवा ने चहाय, त्यारें शुक्रगुरु जे ज्ञान अने क्रिया ए बन्ने गुणोयें युक्त होय, तेनी पासें आलोयणा ले. कदापि ए बन्ने गुणोयें युक्त एवो शुद्धगुरु न मले, तो बहुश्रुत, ज्ञानवान्, शुद्ध नाषी, एवो पासना प्रमुख होय, तेनी पासेंथी आलोयणा ले; पण जे उत्कृष्ट क्रियावंतज होय परंतु सिद्धांतना रहस्यने न जाणे तो तेनी पासेंथी न ले. कदापि ज्ञानवंत पासबो पण न मले तो वे गुणे युक्त अथवा एक गुणे युक्त शुझारूपक ज्यां होय, त्यां तेनो शोध करीने तेने माटे वीजे गाम वीजे देश जाय.एवी रीतें खोज करतां पोताना निवासक्षेत्रथी सातशे योजन सुधी गुरुनी गवेष णा करे, तथा कालथी वार वर्ष पर्यंत गवेषणा करे, एम शोधतां शो धतां कदापि तेनुं अयुष्य पूर्ण थाय; तो पण तेने आराधक कही यें.तथा गवेषणा करतामां ज्यां गुणवंत गुरु मले,त्यां ते गुरुनी पासें बालोयणा ले. एम करतां वे गुणयुक्त अथवा एक गुणयुक्त पण गुरु साधु पासबो अथवा ज्ञानवान् होय तेनी खबर, वार वर्प सुधी खोज करतांन मली,त्यारेपठी कोइएक ठेकाणेथी एवी खवर मली के एक साधु, बहुश्रुत अने क्रियावंत हतो, ते साधु को पापकर्मना उदयथी प्रतिपाति थश्ने अहींयांथी को दूर देशांतर
