________________
7
तपाचारा तिचार स्वरूपं.
१५
४ चोथो रसत्यागतप यतिचार. ते रस जे ब विगय, ते वि कारना हेतुबे ने रसगृद्धिना बहु कटु विपाक बे; एवं जाणीने त्याग करो. पी को कारण विना ने गुरुप्राज्ञा विना निविखाता करी खाय अथवा अन्य द्रव्यांतरसंयोग मेलावी घणी रीतें अग्निसं स्कार करीने तेनी मजा श्रावे; एवी गुणवान् चीज करी खाय एटले जिव्हानी रसग्रद्धि मटाडवा सारु ए तप कीधुं हतुं ते तो थयुं नहीं, ते चोथो प्रतिचार.
५ पांचमो कायक्लेशतप अतिचार. ते जे साधु, मुनीश्वर लोच करावे. तडकामां ताप सहन करे, शीत सहन करे, मांस, मछर, कुतरा प्रमुखना परिसह सहन करे, विकटासनें स्थिर थने ध्यान करे, विकटासनें सजाय करे, ए तप साधुने तो हररोजबे
श्रावकने तो सामायक, पोसह अथवा जाप, नवकरवाली, पंचपरमेष्टिना ध्यानना अवसरमा कायक्लेश सहन करवानोबे त्यां बति शक्तियें गलथी वस्त्रादिक लपेटी सर्व शरीर, आवृत करीने किया करे, अथवा कोमल आसनें बेशीने जपादिक करे, ते कायक्लेशतप यतिचार.
६ बो संलीनतात तिचार. ते जे साधुने तो सदा संलीनता तपबे तेथी सदा पोताना अंगोपांग संवरी राखे. विना कारणें द लावे नहीं ने श्रावक पण सामायक पोसहमां, अथवा पूजा ज पादिक अवसरें पोतानुं अंग संवरी विनयगुणयुक्त राखे एटले गप लांबा करवा, श्रवष्टज लेवो, गले हाथ देवो अंगोपांग मोडवा दिक न करे. एक शुद्ध उपयोगी अंगोपांग संवरी जयणापू र्वक विनयगुणयुक्त प्रवर्त्तन करे, ते संलीनतातप कहीये. त्यां एवं तप करीने पूर्वोक्त दूषण लगाडे, तेने संलीनतातप प्रतिचार बहो लागे. ए व प्रकारां बाह्य तपना व अतिचार कह्या.
२४
