________________
१२
नवम सामायिक व्रतं. ते सामायिक उपर तो एना करतां पण महोटुं बहुमान श्रने अधिक नक्ति राखवी जोश्य.तेप्रमाणे न करे,तोदशमो दोष लागे.
एवी रीतें मनना दश दोष, तेम वचनना दश, अने कायाना वार, ए सर्व मलीने बत्रीशदोष थाय.ते ने टालीनेजे शुद्धसामायि क करे, ते सुखनुं कारण कहीयें. बत्रीश दोष रहीत एक सामायि कनुं फल श्री जैनागममां व्यवहारथी तो आ प्रमाणे कडंबे, जे वाणुं करोड, उंगणशाउ लाख, पचीश हजार, नवशे पचीश, एट ला पट्योपम अने वली एक पट्योपमना नव नाग करवा, तेमांना आठ नाग उपर एटला पल्योपम देवतानुं आयुष्य बांधे, अने नर कगति कापे, ए माटे श्रावकने प्रतिदिन सामायिक करवू, जेणे क री जन्म सफल थाय. ए व्यवहारशुक सामायिकनुं फल अने निश्चय शुकोपयोगथी सामायिकर्नु फल, अनंत गणुंडे, एटले ते यावत् सिकिस्थानकें पहोचाडे. ए माटे सामायिक बे, ते एकांत उ पादेय . ते सामायिकना पांच अतिचार बे, ते कहे.
१ प्रथम कायःप्रणिधान अतिचार. ते एमके, पोताना श रीरना अवयव जे हाथ पग प्रमुख, ते अणपुंजे, अण प्रमार्जे हलावे. नीतने पीउ लगाडीने बेसे, निझा प्रमुख करे, ते कायपुत्र णिधाननामे प्रथम अतिचार.
२ वीजो मनछुप्रणिधान अतिचार. ते एमके, मनमा कुव्या पार चिंतन. ते क्रोध, लोन, मोह, अनिमान, ईर्षा,असूया प्रमु ख दोपसहित कार्यव्यासंगासक्तसंचमचित्तसहित सामायिक क रे, ते मनःप्रणिधान नामे चीजो अतिचार.
३ त्रीजो वचनःप्रणिधान अतिचार. ते एमके, सामायिक मां सावध वचन वोले, अथवा पद अदरादिक अशुद्ध वोले, ते उच्चारतां थकां सूत्रनी स्पष्टता मालम पडे नहीं अने अशुद्ध सू त्र उच्चारे, अर्थनी पण मालम पडे नहीं.. अतिशय चपलपणा
