________________
आहार विचार॥
समवायाग
चोडूं अंग ॥२८२॥
ते पुद्गळ संबंधी अंवधिज्ञाननो अविषय छे तेथी, तेम ज चावडे जोइ शकता पण नथी. केमके ते नारकीओ लोम आहारवाळा छे तेथी. एज प्रमाणे असुरकुमारथी आरंभीने त्रींद्रिय पर्यंत जाणवु. अने चतुरिंद्रियो तो चक्षु छतां पण मतिअज्ञानी होवाथी प्रक्षेपाहार( कवलाहार )ने जाणता नथी पण चावडे जोइ शके छे. तथा ते ज ( चतुरिंद्रियो ) लोमाहारने जाणता नथी अने जोता पण नथी, एम व्यपदेश कराय छे, केमके ते (लोमाहार ) चक्षुनो अविषय छे. तथा पंचेंद्रिय तिर्यच अने मनुष्यो केटलाक जाणे छे अने जुए छे, केमके अवधिज्ञानादिवडे युक्त एवा ते लोमाहारने अने प्रक्षेपाहारने जाणे छे अने जुए छे (१), तथा बीजा केटलाक जाणे छे, पण जोता नथी, एटले के लोमाहारने अवधिवडे जाणे छे पण चक्षुबडे जोइ शकता नथी (२) तथा बीजा केटलाक जाणे नहीं पण जुए खरा, तेमां मतिअज्ञानीपणाने लीधे प्रक्षेपाहारने जाणे नहीं अने चावडे जुए खरा (३) तथा बीजा केटलाक जाणे पण नहीं अने जुए पण नहीं. एटले अतिशय . (अवध्यादि) रहितपणाने लीधे लोमाहारने जाणे नहीं अने जुए पण नहीं. (४). तथा व्यंतर अने ज्योतिष्क देवो नारकीनी जेम जाणवा. तथा चैमानिक देवो तो जे सम्यग्दृष्टि होय ते विशिष्ट अवधिज्ञान होवाथी जाणे छे अने चक्षु पण विशिष्ट होवाथी जुए पण छे, परंतु जे मिथ्यादृष्टि होय ते जाणे पण नहीं अने जुए पण नहीं; केमके तेमने प्रत्यक्षज्ञान अने परोक्षज्ञान अस्पष्ट ज होय छे तेथी, तथा 'अज्झवसाणे त्ति' ए द्वार कहे छेनारकी विगेरे (सर्व जीवो)ने प्रशस्त अने अप्रशस्त एवा अध्यवसायनां स्थानो असंख्याता होय छे. तथा 'संमत्त त्ति' ए द्वार कहे छे-तेमां नारकीओ शुं सम्यक्त्वना अभिगम( प्राप्ति )वाळा छ ? के मिथ्यात्वना अभिगमवाळा छ ? के सम्यक्त्वमिथ्यात्वना
॥२८२॥
.
.
.
