________________
करनारा तीर्थकरोने विपे उत्तम एवा भगवान जिनेश्वरनी स्थितिनुं करवु एटले " अतीतकाळने विषे चोत्रीश अतिशये करीने सहित, ज्ञानादिक गुणवाळा अने समग्र शास्त्रकर्ताना मस्तकना मुगट समान कोइ पुरुपविशेप हता. आवा प्रकारनी। प्रश्नविद्यानी अन्यथा उपपत्ति घटी न शके." एवं जे स्थापन करवू, तेना कारणरूप-हेतुरूप एवी, वळी ते प्रश्न विद्यार्नु ज विशेषण आपे छे-दुरभिगम एटले दुःखे करीने जाणी शकाय तेवू अर्थात् सूक्ष्म अर्थने लीधे गंभीर अने दुरवगाह एटले घणां सूत्रो होवाथी दुःखेथी भणी शकाय तेवू तथा सर्वे सर्वज्ञोने संमत एटले इष्ट अथवा सर्व एवं जे सर्वज्ञ
संमत (कर्मधारय समास ) ते सर्वसर्वज्ञसंमत एटले प्रवचन- तत्व, ते वळी अज्ञान जनने बोध करनारं एटले एकांत o हितकारक एवा तत्त्वने-'पचक्खयपचयकराणं ति'--प्रत्यक्षकेण एटले ज्ञानवडे अर्थात् साक्षात् जे प्रत्यय एटले
के " आ जिनप्रवचन सर्व अतिशयोनुं निधान छे अने अतींद्रिय पदार्थोंने देखाडवामां व्यभिचार दोष रहित छे" एवी प्रतिपत्ति, अथवा प्रत्यक्ष एवा ज आनावडे पदार्थो जाणवामां आवे छे माटे आ प्रत्यक्ष जेवू ज छे एवो जे प्रत्यय (विश्वास) ते प्रत्यक्षकप्रत्यय कहीए, तेने जे करवाना स्वभाववाळी ते प्रत्यक्षकप्रत्ययकारणी कदीए अथवा प्रत्यक्षताप्रत्ययकारी कहीए. पछी ते बन्ने शब्दने षष्ठी विभक्तिनुं बहुवचन करवू. हवे कोने प्रत्यक्ष करनार ? ते कहे छ-'प्रश्नानां'-प्रश्नविद्याने तथा उपलक्षणथी बीजी पण विद्या के जे प्रथम एक सो ने आठ कहेली छे, ते सर्व प्रश्नविद्याओना विविध गुणवाळा एटले घणा प्रकारना प्रभाववाळा एवा जे महार्था एटले मोटा अभिधेय-शुभाशुभने सूचवनारा पदार्थों, केवा ? के-जिनवरे रचेला-कहेला. एवा पदार्थों 'आधविनंति'--कहेवाय छे । शेप सूत्रनो अर्थ पूर्वनी जेम जाणवो. विशेप ए के--
