________________
नागिंदस्स नागरण्णो चोयालीसं भवणावाससयसहस्सा पन्नत्ता । ३। महालियाए णं विमाणपविभत्तीए चउत्थे वग्गे चोयालीसं उद्देसणकाला पन्नत्ता । ४ ॥ सूत्रम्-४४ ॥ ___ मूलार्थः--ऋषिभाषित चुमाळीश अध्ययनो छे, ते देवलोकमांथी चवीने (मुनि थइने) कहेला छे (ते सूत्रनुं नाम ज | ऋषिभाषित छे.) (१)। श्रीविमलनाथ अरिहंतना चुमाळीश पुरुषयुग (शिष्य-प्रशिष्यादिक ) अनुक्रमे सिद्ध थया छेद यावत् सर्व दुःखथी रहित थया छे (२) । नागकुमारना राजा धरणेंद्र नामना ( दक्षिण बाजुना ) नागेंद्रना चुमाळीश लाख | भवनो छे (३) । महालिका विमानप्रविभक्तिना चोथा वर्गमां चुमालीश उद्देशन काळ कह्या छे (४)॥
टीकार्थः-चुमाळीशमा स्थानकमां पण काइक लखाय छे-चुमाळीश ऋषिभाषित सूत्रना अध्ययनो कालिकश्रुतना| विशेषभूत देवलोकथकी चवेला ऋषिरूपे ( मुनि ) थइने कहेलां छे. कोइ ठेकाणे “ देवलोयचुयाणं इसीणं चोयालीसं इसिभासियज्झयणा पन्नत्ता" (देवलोकथी चवेला ऋषिओना चुमाळीश ऋषिभाषित अध्ययनो कहेला छे) एवो पाठ छ (१) । 'पुरिसजुगाई ति'-पुरुष एटले शिष्य-प्रशिष्यादिकना क्रमे रहेला, युगनी जेवा एटले काळविशेषनी जेवा, अनुक्रमना समान धर्मवाळा होवाथी (एटले के जेम काळ अनुक्रमे होय छे तेम आ पुरुषयुग पण अनुक्रमे-पाटपरंपराए जाणवा). 'अणुपिहिं ति'-अनुक्रमे. कोइ ठेकाणे 'अणुबंधेण' एवा पाठांतरमा तृतीया विभक्ति जोवामां आवे छे तेथी अनुबंधे करीने एटले निरंतरपणाए करीने सिद्ध थया एम कहे. अहीं 'जाव' शब्द लख्यो छे, तेथी बुद्ध, मुक्त,
