________________
समवायाङ्ग
सूत्र ॥
चोथुं अंग
॥ ६० ॥
नानुं छे तो पण तेना अंधकार ( श्यामता ) ना किरणोनो समूह घणो मोटो छे तेथी तेनुं आवरण करवामां कांइ दोष आवतो नथी (३) । तथा पंदर मुहूर्त्त सुधी चंद्रनी साथे जेमनो संयोग रहे छे एवा छ नक्षत्रो पंदर मुहूर्त्तना संयोगवाळा कहेवाय छे. ते आ प्रमाणे- शतभिषक, भरणी, आर्द्रा, अश्लेषा, स्वाति, ज्येष्ठा-आ छ नक्षत्रो पंदर मुहूर्त्तना संयोगवाळा छे. (४) । तथा 'चेत्तासो मासु त्ति '--स्थूळ न्यायने आश्रीने कहीए तो चैत्र अने आश्विन मासने विषे पंदर मुहूर्त्तनो दिवस अने पंदर मुहूर्त्तनी रात्रि होय छे, अने निश्चयथी कहीए तो चैत्र मासमां जे दिवसे मेष संक्रांति बेसे तेज एक दिवसरात्रि अने आश्विन मासमा जे दिवसे तुला संक्रांति वेसे ते ज एक दिवसरात्रि पंदर पंदर मुहर्त्तवाळी होय छे ( ५ ) ॥
'पओगे त्ति ' - प्रकर्षे करीने जे योजन- जोडनुं ते प्रयोग कहेवाय छे एटले के निश्चळपणे आत्मानो क्रिया करवाना परिणामवाळो व्यापार. अथवा तो क्रिया करवाना परिणामवाळा कर्मनी साथे आत्मा प्रकर्षे करीने जोडाय ते प्रयोग कहेवाय छे. तेमां सत्य वस्तुना विचारनुं कारणभूत जे मन ते सत्य मन, अने तेनो जे प्रयोग एटले व्यापार ते सत्य मनप्रयोग कवाय छे.. एज प्रमाणे बाकीना सर्वने विषे जाणवुं. विशेष ए के - ' औदारिकशरीरकायप्रयोग ' आ ठेकाणे औदारिक शरीर जे ते ज पुद्गल स्कंधना समुदायरूपपणाए करीने उपनीयमान वृद्धि पामतुं होवार्थी काय कहेवाय छे, ते कायनो जे प्रयोग ते औदारिकशरीरका प्रयोग कहेवाय छे एम (समासनो ) विग्रह करवो. आ प्रयोग पर्याप्ता जीवनो ज जाणवो. तथा औदा- रिकमिश्र का प्रयोग अपर्याप्तकनो जाणवो. अहीं उत्पत्तिने आश्रीने एटले जीवनी उत्पत्ति समये प्रारंभ करेला औदारिकशरीरनुं प्रधानप होवाथी औदारिक ( योग ) कार्मण ( शरीरयोग )नी साथै मिश्र थाय छे, तथा ज्यारे मनुष्य के पंचेंद्रिय
समवाय १५ ॥
॥ ६० ॥
