________________
(४४) जैनतत्त्वादर्श. ज गृहादि गुणशील चैत्यादिमां ज्यां श्री अरिहंत, गणधरा दिए बहवार लोकोने प्रायश्चित्त आपेलां होय, ते क्षेत्रमा रहेनारा देवताये ते देखेल होय, तेथी ते देवताउँनु अहम प्रमुख तपथी आराधन करी, तेनी पासे आलोचे, कदाचित ते देवता चवी गया होय, अने तेने स्थानके बीजा देवता उत्पन्न थया होय, तो ते देवता महाविदेहना अरिहंतने पुढीने प्रायश्चित्त श्रापे, तेने पण अजावे, पूर्वोत्तर दिशि सन्मुख मुख करी अर्हत सिझोनी समक्ष आलोवे, परंतु शल्य न राखे. आलोचना करनारा पुरुष, मायारहित बालकनी जेम सरल थश् आलोवे. जे कोश्, कोश्पण कारणथी आलोचना न करे, ते आराधक नथी.
श्रालोचना करनार दस दोष वर्जी आलोचना करे. दस दोषना नाम. १ गुरुने वैयावच्च प्रमुखथी प्रथम खुशी करी पड़ी आलोचना ले, जेथी गुरु अल्प पायश्चित्त थापे,२ था गुरु अल्प दंड आपे , तेथी तेवा गुरुपासे तेवा अनुमानथी बालोवे, ३ जे अपराध बीजाये दीठा होय तेज मा. त्र आलोवे, परंतु वीजाये न देखेला होय ते न आलोववा ते, ४ बादर दोषने आलोववा, अने सूक्ष्म दोषने न थालोववा ते, ५ सूक्ष्म दोषने आलोववा, परंतु बादर दोषने न थालोववा ते, ६ अव्यक्त खरथी श्रालोववं, ७ गुरु समजे नहि तेवी रीते रोलो करीने पालोव ते, श्रालोचना कर्या पली बहुजनोने सुणावतुं ते, ए अव्यक्त गीतार्थनी पासे
आलोवतुं १० जे अपराध गुरुने कह्यो होय, तेज पोताना अपराधने श्रासोचवो. आ दश दोष .
आलोचना करवाथी, जेम बोजो उपाडनार जार दूर करवाथी हलको थाय , तेम पापथी बालोचन करनार हलवो थाय जे. पापरूप शव्य दूर थायडे, प्रमोद उत्पन्न थाय. पोताना दोषोनी निवृत्ति आत्मसादीये देखी बीजां पण आलोचना करे. सरलता प्राप्त थवाथी शुद्धता थाय . पुष्कर काम करनार कहेवाय . दोष, सेवन करवू ते पुष्कर नथी, परंतु दोषनो प्रकाश करवो ते पुष्कर जे. श्री तीर्थंकर जगवंतनी आज्ञानाथाराधक थाय.आलोचना करवाथीबालहत्या, स्त्री हत्या, यतिहत्यादि पाप, देवादि अव्य नदण पाप, राजपत्नी गमनादि महापाप पण सम्य. रीतिये गुरुदत्त प्रायश्चित्त करवाथी दूर थ जायजे.जो एमन होय तो