________________
दशम परिबेद.
(४३) वचन, काया जेनां स्थिर होय, चारित्रवंत होय, आलोचना गृहणमां कुशल होय, प्रायश्चित्तना जाणकार होय, विषाद रहित होय, एवा गीतार्थ गुरु होय, ते आलोचना प्रायश्चित्त आपवा योग्य बे. ___गीतार्थ कोने कहीये? १ जे निशीथादि बेद शास्त्रोना मूलपान, नियुक्ति, जाष्य, चूर्णी आदिना जाणकार होय, ज्ञानादि पंचाचार युक्त होय, २ आधारवंत, आलोचित पापना धारणावाला होय, ३ भागमादि पांच व्यवहारना जाणवावाला होय, तेमां पण श्रआ कालमां तो जीतव्यवहार मुख्य , तेना जाणकार होय, प्रायश्चित्त आलोचकनी बजादूर करावनारा होय, ५ बालोचकनी शुद्धि करनारा होय, ६ बालोचकना पापकर्म बीजाउनी पासे न कहे, आलोचक जेम निर्वाह करी शके, तेमप्रायश्चित्त थापे, जे प्रायश्चित्त न करे तेने इहलोक परलोकना जय बतावे. आ आठ गुण युक्त गीतार्थ गुरु होय .
साधु तथा श्रावके १ प्रथम तो पोताना गठमां गबना आचार्य पासे, २ तेना अजावे, उपाध्यायनी पासे, ३ तेनाअनावे, प्रवर्तकनी पासे, ४ ते. ना अनावे स्थिविरनी पासे, ५ तेना अनावे गणाक्छेदकनी पासे, खगबमां था पांचेना अनावे संजोगी एक समाचारीवाला गांतरमा पूर्वोक्त श्राचार्य प्रमुख पांचेनी पासे अनुक्रमे बालोचे, तेऊनो पण अनाव बते, असंजोगी संवेगी गबमा पूर्वोक्तक्रमे आलोचे, तेजेनो पण अनाव ते गीतार्थ पार्श्वस्थ (पास) नी पासे बालोचे, तेने अनावे गीतार्थ सारुपीनी पासे आलोचे, तेने अनावे पश्चात्कृतनी पासे बालोचे; जे शुक्ल वस्त्रधारी, शिरमुंडित, अबछकब, रजोहरण रहित, ब्रह्मचारी, स्त्री रहित निदावृत्ति होय ते सारूपी कदेवाय डे; जे शिखासहित अर्थात् चोटली सहित तथा स्त्री सहित होय ते सिझपुत्र कहेवाय जे. जे चारित्र बोडी गृहस्थवेष धारण करे , ते पश्चात्कृत कहेवाय . बालोचनाने अवसरे पासबादिने पण गुरुनी जेम वंदना करे, कारण के विनय मूल धर्म बे, ते कारणथी वंदना करे. जो ते पासडादि पोते पोताने गुणहीन जाणी वंदना न करावे, तो तेने आसन उपर बेसाडी प्रणाम मात्र की बालोचना ले; तथा पश्चात्कृतने इत्वरसामायिक आरोपण लिंग आपी, पड़ी तेनी पासें यथाविधि पूर्वक आलोचना ले. पार्श्वस्थादिने अनावे रा-.