________________
(३६६)
जैनतत्त्वादर्श. ल जारानां काम, चोरीना माल लेवानां काम, इत्यादि निर्दयपणानां सर्वकाम निलाउन कर्ममां समाय डे.
३ त्रीजुं दावाग्निदान कर्म, केटलाएक मिथ्यादृष्टि अज्ञानी जीव धम मानीने वनमां आग लगावी देने; ते मनमां एम धारे ने के, नवं घास उत्पन्न थशे, त्यारे गाय प्रमुख चरशे, जिहादि लोक सुखेथी र. हेशे, अन्न निपजशे, इत्यादि विचार लावी वनदवतुं काम करे, परंतु आग लगाडवाथी लाखो जीवोनो नाश थर जायडे, तेनो विचार तेजेने आवे नहि. ते कारणथी आग न लगाववी जोश्ए.
४ चोथु शोषणकर्म. वाव, तलाव, सरोवर, कुवा प्रमुखतुं पाणी पोताना खेतरादिमां एवी रीतें लावq के, तमाम पाणी बहार निकलतां लाखो जीव पाबल, जलरहित यश् तरफडी मरी जाय, या शोषण कर्म . ते कारणथी सर्व पाणीशोषण न करवू.
५ पांचमुं असतीपोषण, कर्म कुतूहलने वास्ते कुतरा, बिलाडा प्रमुख हिंसक जीवोनुं पोषण करवं. वली कुष्ट जार्या तथा पुराचारी पुत्रादिनुं मोदशी पोषण करवू, तेउने सारां, नरसां नहि जाणतां, मनमां आवे तेवी रीते, तेउने राजी राखवानो यत्न करवो, तथा वेचवावास्ते पुराचारी दास, दासीन पोषण करवू, इत्यादि असतीपोषणकर्म कहेवाय जे. वली मानी, कसाइ, वाघरी, चमार, प्रमुख बहु हिंसक जीवोनी साथे व्या. पार करवो, तेउँने अव्यादिनी मदद आपवी, या पण इष्टजीवोनुं पोषण . कदापि अनुकंपायुक्त बुद्धिथी श्वानादि पशुढ पोषण करवामां आवे तो ते बाबतमा निषेध नथी. वली पोताना मोहोरामां कदाचित् तेवा जीवोनी खबर लेवी पडे, तेमज पोताना कुटुंबीउन पोषण करवू पडे तेमां पूर्वोक्त दोष नथी; कारण के ते लोकनीति, राज्यनीतिनुं फरमान . श्रा पांच सामान्य कर्म. इति पंदर कर्मादान स्वरूप,
हवे आ नोगोपजोग व्रतना पांच अतिचारनुं स्वरूप लखीए बीए.
१ प्रथम सचित्त आहार अतिचार. मूल जांगे तो श्रावक सर्व सचितनो त्याग करे, जो तेम न थ शके तो, तेनुं परिमाण करे, तेमां सर्व सचित्तना त्यागी, तथा सचित्तना परिमाणवाला, जो अनाजोगादिकथी सचित्त आहार करे, जेम के जल, उष्ण करतां त्रण उकाला (उजरा)