________________
(३५२) जैनतत्त्वादर्श. q उगंला उत्पादक , था इहलोकविरुफ दोष बे. ते कारणथी धर्मी श्रावके मध न खावू जोश्ए.
हवे मधखानारनुं पापीपणुं बतावीए बीए. ॥ श्लोक ॥ जदयन् मादिकं हुई, जंतुलदादयोनवं ॥ स्तोकजंतुनिहंतृन्यः, सौनिकेन्योऽतिरिच्यते ॥१॥अर्थः-अर्थात् नाना, हाडरहित लाखो जीवोनो ज्यारे नाश थायने, त्यारे मध उत्पन्न थाय , ज्यारे मध चक्षण करवामां आवे , त्यारे थोडा पशु मारनारा कसाश्थी पण अधिक पाप खानारने लागेडे, कारण के लक्षण करनारा पण घातक , आ वात उपर सारी रीतें बतावेली . वली लोक व्यवहारमा पण एq जोजन निंदनीय डे, अने मध तो महा जूठ एवं डे. कारण के एकेक फुलनो मकरंद ( रस) पीश्ने मांखी ते रसने वमन करे . तेज मध . ते कारणथी धर्मीपुरुषे जूठ न खावु जोशए. आ वात लोकव्यवहारमा प्रसिक .
वली को कहे के मध तो त्रिदोषने दूर करनार , ते कारणथी औषधमां लक्षण करवायी शुं दोष ?
उत्तरः-अप्यौषधकृते जग्धं, मधु श्वचनिबंधनं ॥ जदितःप्राणनाशाय कालकूटकणोपिहि ॥१॥अर्थः-रसनी लंपटताथी मध खाय तेनी वात तो दूर रही, परंतु औषधवास्ते पण जे मध खाय,अने तेथी कदापि रोगनो नाशपण थाय तोपण, तेथी नरकगतिर्नु कारण प्रगट थाय , कारण के प्रमादना उदयथी, जीववानो अर्था उतां पण जे को कालकूट विषनो एक कण पण खाशे तो, अवश्य तेना प्राण नाश पामशे.
प्रश्नः-मध तो खजूर, बादादि रसनी जेम मीतुंबे, सर्व इंजियोने सुखकारि बे, तो तेने त्यागवाने शा वास्ते उपदेश करोबो ? . उत्तरः-मधमां मीगश बे, ए वात सत्य बे, पण ते व्यवहारथी डे. परमार्थथी तो नरकनी वेदनानो हेतु होवाथी मध अत्यंत कडवू डे.
हवे मधने पवित्र मानी जे मंदबुद्धिमानो देवस्नानमा उपयोगी माने बे, तेउनु उपहास्य शास्त्रकार करे ॥ लोक ॥ मक्षिकामुख निष्ठयूतं, जंतुघातोद्भवं मधु ॥ अहो पवित्रं मन्वाना, देवस्नाने प्रयुंज ते ॥१॥ अर्थः-मांखीऊना मुखनी जून तथा जीव घातमा हजारो बच्चा तेमज इंडांमारवाथी जे उत्पन्न थायजे, ते बच्चों तेमज इंडांव्याय , त्यारे तेना