________________
(१७६)
जैनतत्त्वादर्श. मारवामां आवे, ते मरता नथी? ते कारणथी धर्म ? अथवा शुं मरण समये तेने आर्तध्याननो अनाव ? ते कारणथी धर्म जे? अथवा जे जीव यज्ञादिमां मारवामांआवेडे. ते मरीने वर्ग प्राप्त करे? ते कारणथी धर्म ? प्रथम पद तो वास्तविक नथी, कारण के प्राणनो त्याग करतां तो ते जीवने प्रत्यक्ष देखिये बियें. बीजो पद पण असत् बे, कारण के बीजाना मननुं ध्यान उर्लय , ते कारणथी वार्तध्याननो अनाव कहेवो, तेपण परमार्थशून्य वचनमात्र बे; आर्तध्याननो अनाव तो शृं थवानो हतो परंतु अरे छःखी बियें ? डे कोश् करुणासागर के अमने डोडावे? एम पोतानी नाषामां कहेतां कहेता पोतानी नापाथी विरस अरराट करतां, दीनमुखवालां, तेमज चहु फाडी चारे दिशाए जोतां, इत्यादि चिह्न देखवाथी, ते बिचाराउनुं आध्यान स्पष्ट उपलब्ध थाय जे.
पूर्वपदः- जेम लोढानो गोलो पाणीमा डुबी जाय , तेनां जो पातलां पतरां करवामां आवे तो ते जेम पाणीमां नहि डुबतां तरे दे, तेमज जेम विष मृत्यु पमाडनार , तो पण मंत्रोथी संस्कार करता थकां गुणकारि थाय , तथा जेम अग्नि दाहकखनाववालो , तो पण सत्यशीलादिना प्रजावथी दाहक थतो नथी, तेवीज रीतें वेदमंत्रादियी संस्कार पामेली हिंसा दोषनुं कारण नथी . तेमज वेदोक्त हिंसा निंदनीय कदापि नथी; कारण के ते हिंसा करनारा याज्ञिक ब्राह्मणो जगत् मां पूजनीय देखाय .
उतरपदः- पूर्वोक्त तमारं सर्व कथन असत् बे, कारण के जेटलां दृष्टांत तमे कयां ते सर्व वैषम्य बे; तेथी सिद्धि कांपण थई शकती नश्री. लोढानो गोलो पतरांरूप थई जल उपर जे तरे जे ते परिणामांतर थवाथी तरे , इत्यादि; परंतु वेदमंत्रोथी संस्कार करीने ज्यारे पशुने मारवामां आवे , त्यारे तेउँमा परिणामांतर झुं थाय बे ? ते परिणामांतरथी, ते पशुऊने मारतां पुःख यतुं नश्री ? फुःखथी तो ते प्रगट अरराट शब्द करे . तो हवे लोहपत्रनुं दृष्टांत केवी रीतें समीचीन थर शके ?
पूर्वपदः- यज्ञमा जे पशु मारवामां आवे , ते सर्व देवता थई जाय , या यज्ञ करवामां परोपकार डे.