________________
"६६ श्री जैनहितोपदेश भाग २ जो...
२९ खोटी ममतानो त्याग कर.. नित्य मित्र समो देहः स्वजनाः पर्व सन्निभाः॥ जुहार मित्र समो ज्ञेयो, धर्मः परम बंधवः
जितशत्रु राजाने सुबुद्धि नामा प्रधान छे. बुद्धि निधान होवाथी ते राजाने बहु वल्लभ छे, छतां क्वचित् 'दैववशात् तेना उपर कुपित थयाथी तेणे कोइक मित्रनुं ज्यां सुधीमां राजानो कोप शान्त थइ जाय त्यां सुधी शरण लेवानुं धार्यु. तेने नित्य मित्र, पर्व मित्र, अने जुहार मित्र नामना'त्रण मित्र छे. प्रथम नित्य मित्र पासे गयो तो '" अति परिचयात् अवज्ञा" ए न्यायथी तेनी वात हसी काढ चाथी ते पछी पर्व मित्र पासे गयो. तेणे कंइक प्रथम तो आश्वासन
आप्यु पण सत्यवात निवेदन करीने दाद मागतां तेणे पोतानुं असा'मर्थ्य जणाव्यु. छेवट प्रधान कंटाळीने जुहार मित्र पासे आव्यों तो तेणे पोताना उदार स्वभावने अवलंबी प्रधानने असाधारण आवकार आपीने भारे आश्वासन पूर्वक जणाव्यु. के मित्र ! आज तमे कंड भारे आपत्तिमा आवी. पडया छो एम तमारी मुखमुद्रा उपरथी हुँ समजी शकुं छु. तेथी कहुछ के तमे निश्चित थइने जे दुःखनुं कारण होय ते मने शीघ्र जणावो. आथी-प्रधानने घणी हिंमत आवी, अने सत्य हकीकत निवेदन करवाथी तेणे कयु के भाइ ! लगारे फीकर