________________
श्री जैनहितोपदेश भाग २ जो. २९ __ मातापिता अने सर्व कुटुंबादिक; दुर्गतिमां पडता जीवनो उद्धार करवा असमर्थ छे. पण एक संद्गुरु, पवित्र धर्मनी सहायथी. अनेक भव्य जीवोने आ भवसायरथी तारवाने समर्थ थइ शके छे.
जेने स्वपर संबंधी सम्यग् विचार वर्ते छे, जे संसारना पारने. पामेला छे. वळी निरुपम गुणे करीने युक्त, ज्ञान विज्ञानमा दक्ष, जीतेन्द्रिय, भव्य जीवोने तारवा पोत समान, अने सकळ दोषरहित एवा सद्गुरुनी हे भव्यो! तमे भावथी भक्ति करो.
__ १२ तप करवामां यथाशक्ति प्रयत्न कर.
जे सुबुद्धि तपर्नु स्वरुप समजीने केवळ आत्मकल्याण माटे तेर्नु सेवन करे छे तेने अनुक्रमे सर्व कर्मनो अंत थतां मुक्तिकमळा पण, वरे छे तो पछी स्वर्ग संबंधी सुख अने राज्यंना सुखनुं तो कहेधुंज शृं? तेवा मुख तो प्रासंगिक होचाथी सहजे संपजे छे. ____ अनशन, ऊनोदरी वृत्ति संक्षेप, रसत्याग, कायक्लेश अने संलीनतारुप वाहतप तथा प्रायश्चित, विनय, वैयावच्च, स्वाध्याय, ध्यान अने.काउस्सग्ग (समाधि.) रुप अभ्यंतर तपने.जे विवेकथी सेवे छे ते महाशयनी सकळ मनोरथमाळा फळीभूत थाय छे.. . . .
बाह्यतपथी जेम अभ्यंतरतपनी पुष्टि थाय तेम लक्ष राखवानी खास जरुर छे. वळी जेम धर्मसाधनमां वधारे सावधानपणुं रहे.
