________________
श्री जैनहितोपदेश भाग २ जो.
जेम इंधनथी अनि तप्त थतो नथी अने गमे तेटली नदीयोथी पण दरीयो पूरातो नथी तेम विषयमुखथी कदापि पण इंद्रियो तृप्त थवानी नथी. एम मध्यस्थपणे विचार करी विवेकथी संतोषत्ति धारवी योग्य छे.
जेणे वैराग्य खड्गथी इंद्रिय चोरोने हण्या छे तेनोज खरेखर मोक्ष थाय छे. वाकी वीजा कायाक्लेशो वडे | वळवार्नु छ ? माटे प्रथम मन अने इंद्रियोनेज वश करी लेवानी जरुर छे. ते विना करवामां आवती कष्टकरणी कष्टहरणी थवानी नथी.
मननो जय करीने जेमणे इंद्रियानो निग्रह को नथी तेमणे साधु-मुद्रा धारण करीने केवळ पोताना आत्माने ठग्योज छे. एम निश्चय समजवु.
जे पोतानी इंद्रियोने पण जीतवाने समर्थ थइ शकता नथी तेमनी दीक्षा के तपस्यामां कांइ माल जेवू नथी. इंद्रियोना गुलाम 'थइने उलटा ते धर्मनी अपभ्राजना रुप महा अनर्थने पेदा करे छे. 'माटे दीक्षा ग्रहण का पहेलांज योग्य विचार करवानी जरुर छे, दीक्षा लीधा बाद तो इंद्रियो उपर संपूर्ण काबु राखवा अहोनिश लक्षं राखी रहेवानी खासे जरुर छे. केमके विरक्त आत्माने पण ते विषयपासमा पाडी नांखतां चूकती नथी.
