________________
-
-
५६ श्री जैनहितोपदेश भाग ३.जो.
॥ १४ ॥ विद्याष्टकम् ।। नित्य शुच्यात्मताख्याति, रनित्याशुच्यनात्मसु । अविद्या तत्त्वधीविद्या, योगाचार्यैः प्रकीर्तिता ॥ यः पश्येनित्य मात्मान, मनित्यं परसंगमं ॥ छठं लधुं न शक्नोति, तस्य मोहमलिम्लुचः ॥२॥ तरंग तरलां लक्ष्मी, मायुर्वायुवदस्थिरम् ॥ अदभ्रधारनुध्याये, भ्रवद् भंगुरं वपुः ॥३॥ शुचीन्यप्यशुचीकर्नु, समर्थे शुची संभवे ॥ देहे जलादिना शौच, प्रमो मुढस्य दारुणः ॥ यः स्नात्वा समता को माया . जाय छ, एम समजीने सुविवेकी जनो परवस्तुओमा आसक्ति धारता नथी.
७. विद्वान् पुरुष ज्ञान चक्षुथी सर्व पदार्थने स्वस्वभावमांज रहेता देखे छे. संयुक्त वस्तुनो वियोग थाय छे, पण कोइ वस्तु पोतानो मूल स्वभाव तजी देती नथी, एम ज्ञानी पुरुषो साक्षात् अनुभवी पोते स्वस्वभावमांज स्थित रहे छे. रागद्वेषने तजी सर्वत्र समभावधीज अनुवर्तन करनाराज विद्वान् गणाय छे.