________________
--
श्री जैनहितोपदेश भाग ३ जो. ३. एकज शान्त रसनो आस्वाद करवाथी जे सहज अतींद्रिय मुख प्राप्त थाय छे, ते रसना' वडे षटरसनो आस्वाद लेवाथी पण मली शकतुं नथी. एम समजी सकल इंद्रिय जन्य तुच्छ विषय रसनो त्याग करीने एक शान्त वैराग्य रसनोज आस्वाद करी अपूर्व अने अतींद्रिय सुखनो साक्षात् अनुभव करवो युक्त छे. केवल विषयासक्त विवेक विकलने एवं अपूर्व सुख मली शके नहिं.
४. संसारमा मुग्ध लोकोए मानी लीधेली विषय-तृप्ति स्वप्ननी जेवी मिथ्या छ, अने आत्मानी सहज शक्तिने उत्तेजित करनारी शानीए आदरेली तृप्तिज साची अने सेववा योग्य छे. माटे क्षणिक वृप्तिने तजीने अक्षय तृप्ति माटेज यत्न करवो..
५. पुद्गलो वडे पुद्गल तृप्ति पामे छे अने ज्ञानादिक आत्म -- गुणो वडे आत्मा तृप्ति पामे छे. माटे पुगलिक तृप्तिने साची तृप्ति
मानवी ए ज्ञानी विवेकीनुं कर्तव्य नथी. खोटी अने क्षणिक पुगलिक तृप्तिनो अनादर करीने सत्य अने शास्वती सहज दृप्तिनोज स्वी-- कार करनार खरो ज्ञानी-विवेकी होवो घटे छे, वाकी मोटी मोटी वातो करीने विरमी रही, पुगलिक सुखमा रच्या पच्या रहेनारा खरा ज्ञानी होवा घटता नथी.
६. पुद्गलिक सुखना आशी वडे अग्राह्य तथा अवाच्य एवा १. जिह्वा, जीभ.
