________________
___ १८४ श्री जैनहितोपदेश भाग २. जो.
__७ सत्य-सहुने प्रिय अने हितकर थाय एवुज वचन विचारीने अवसर उचित बोलवू, जेथी धर्मने कोइ रीते बाधक न आवे ते.
८ शौच-मन वचन अने कायानी पवित्रता जाळववाने बनतो प्रयत्न सेव्या करवो. प्रमाणिकपणेज वर्तवं, सर्व जीबने आत्म समान लेखवा. कोइनी साथे अंशमां पण वैर विरोध राखवो नहि. सहुने मित्रवत् लेखवा, तेमने बनती सहाय आपवी अने गुणवंतने देखी मनमा प्रमुदित थ, पापी उपर पण द्वेष न करवो ते.
९ निष्परिग्रहता-जेथी मूर्छा उत्पन्न थाय एवी कोइपण वस्तुनो संग्रह नहि करवो. परिग्रहने अनर्थकारी जाणी तेनाथी दूर रहे, कमलनी पेरे निर्लेपपणुं धारवं. परस्पृहाने तजी निस्पृहपणुं 'आदर.
१० ब्रह्मचर्य-निर्मळ मन वचन अने कायाथी किंपाकनी जेवा परिणामे दुःखदायक विषयरसनो त्याग करी निर्विषयपणुं याने : निर्विकारपणुं आदरयु. विवेक रहित पशुना जेवी कामक्रीडा तजी • सुशीलपणुं सेवq. लज्जाहीन एवी मैथुन क्रीडानो त्याग करी आ
स्मरति धारवी ते. आ दशविध धर्मशिक्षानुं शुद्ध श्रद्धापूर्वक सेवन • करवाथी कोइ पण जीवनुं सहजमां कल्याण थइ शके छे. माटे तेनुं यथाविध सेवन करवानी अति आवश्यकता छे. सम्यग्दर्शन ज्ञान अने चारित्र एज मोक्षनो खरो मार्ग छे.
