________________
१४६
श्री जैनहितोपदेश भाग २ जो.
भाव, सुगुण नर; चोथुं लक्षण अनुकंपा कही, निज शक्ते मन लाव सुगुण नर; श्रीजिन भाषित वचन विचारीये ॥४॥
चारित्र ० -- अहो ! आ लक्षणतो जगत् मात्रनो उद्धार करवा समर्थ छे. तेमां दर्शावेली दयाळुता केवी उत्तम छे ? एवी उत्तम अने निपुण दयाथीज जीवनुं कल्याण थइ शके छे. केवळ दया दया पो-कारवाथी कदापि कंइ पण वळवानुं नथी. अहो आ दुनियामां धर्मं चानुं काढीने पोतानो तुच्छ स्वार्थ साधवाने सेंकडो जीवोनो जान - लेवा वाळा केला बधा दीसे छे. ते बधा हवे तो मने धर्म-ठगज - मालम पडे छे. अहो दीन अनाथ एवा ते बापडाओना परलोकमां -शा हाल थशे ? उपरतुं अनुकंपानुं लक्षण तो मने अभिनव अमृत - जेवं, नवुं जीवन आपनारुं लागे छे. हवे अवशिष्ट रहेलुं आस्तिक्य वा प्रकार जोइये ते कंइक समजावो.
सुमति-- राग, द्वेष, अने मोहादिक दोष समूहथी सर्वथा मुक्त अने अनंत शक्ति संपन्न सर्वज्ञ सर्वदर्शी श्री जिनेश्वर प्रभु प्रणीत जीव अजीवादिक तत्वों स्वरुप समजीने तेनुं यथार्थ श्रद्धान कर. गमे तेवी कु -युक्ति कोइ करे तो पण शुद्ध तत्त्व मार्गथी. कदापि डगं - नहिं आवा तत्त्वाग्रह अथवा तत्त्व श्रद्धांनथी 'कुमतिनो सर्वथा क्षय थइ जाय छे.
- यत: - " जे जिन भाष्यं ते नहि अन्यथा, एवो जे दृढ रंग;
सुगुणनर;
