________________
श्रीदशवकालिकसूत्रे कफादिपोलिकया न पामरोऽपि रज्यते, का कथा पुनर्भावनाकुशलानां मुनीनाम् । उक्तञ्च-" अम्भाकुम्भशतैर्वपुर्ननु वहिर्मुग्धाः ! शुचित्वं कियत् ,
____कालं लम्भयथोत्तमं परिमलं कस्तूरिकाद्यैस्तथा । विष्ठाकोष्ठकमेतदङ्गकमहो ! मध्ये तु शौचं कथ,
कारं नेष्यथ सूचयिष्यथ कथङ्कारं च तत्सौरभम् ” ॥१॥ अन्यच्च-"विरम विरम संगान्मुश्च मुञ्च प्रपञ्चं,
विसृज विसृज मोहं विद्धि विद्धि स्वतत्वम् । कलय कलय वृत्तं पश्य पश्य स्वरूपं,
कुरु कुरु पुरुषार्थ निर्वृतानन्दहेतोः ॥ २॥ इति," चिन्तन करनेमें चतुर मुनियोंका कहना ही क्या है ? वे तो उस ओर 'आंखभी नहीं उठाते । कहा भी है___ "शरीरको सैकड़ों घड़ोंसे चाहे जितना नहलाओ धुलाओ, और केशर कस्तूरी गुलाब आदिकी सुगन्धसे सुगन्धित करो, परन्तु यह शरीर तो मल-मूत्रका भाजन है। हे भव्यो! इसे कैसे पवित्र बनाओगे?
और कैसे इसकी सुगन्धि फैलाओगे" ॥१॥ ___ "हे आत्मन् ! तू स्त्री आदिकी ममतासे विरक्त हो विरक्त हो, मोहका त्यागकर त्यागकर, आत्माके स्वरूपको पहचान पहचान, और मोक्षसुखके लिए पुरुषार्थ कर पुरुषार्थ कर" ॥२॥
१ यहां प्रत्येक कर्त्तव्यको दुहरानेसे अत्यन्त तीव्र प्रेरणा प्रगट होती है। શી વાત? તેઓ તે તેની તરફ ઉચી આખે જોતા પણ નથી કહ્યું છે કે–
શરીરને સેકડે ઘડા પાણીથી ચાહે તેટલું હવા, ધુઓ, અને કેશર કસ્તુરી ગુલાબ આદિની સુગધથી સુગંધિત કરે, પરંતુ આ શરીર તે મળમૂત્રનું ભાજન છે. હે ભળે! તેને કેવી રીતે પવિત્ર બનાવશે ! અને કેવી રીતે તેના
(शेरम)ने सावश ? " (१) “હે આત્મન ! તું સ્ત્રી આદિની મમતાથી વિરક્ત થા વિરકત થા, મોહને ત્યાગ કર ત્યાગ કર, આત્માના સ્વરૂપને જાણ જાણ, ચારિત્રને અભ્યાસ કર અભ્યાસ કર, પિતાને પિછાણ પિછાણુ, અને મોક્ષ સુખને માટે પુરુષાર્થ કર ५३पार्थ ४२१" (२)
૧ અહી પ્રત્યેક કર્તવ્યને બેવડાવવાથી અત્યંત તીવ્ર પ્રેરણું પ્રકટ થાય છે.
