________________
तस्वार्थविवरणमूढार्थदीपिका । पञ्चत्रिंशत्तमसू० टी०
। ३५३, अन्यथाऽत्र वाक्यभेदापत्तिमिया साकाङ्क्षककर्तृकक्रिययोर्थथाकथञ्चिदन्योपपादनेऽपि "स्विधति कुणति (कूगति) वल्लति निमिपति तिर्थग विलोकयति सद्यः । अन्तर्नन्दनि चुम्बितुमिच्छति नवपरिणया वधूः आयने ॥ १॥” इत्यादायककतकनिराकाक्षानेकक्रियाणा प्रत्येक प्राधान्येन तदनुपपत्तौ बहुवाक्यभेदापत्तावजांनिकाशयत क्रमेलकासमन्यायापातात् । न चात्र नवपरिणतववभिन्नकर्तृक वेदनाचनुकूल एकव्यापारोऽत्य-- नुभूयते वा। एकत्रानेकक्रियासम्बन्धघटितदीपकोदाहरणतयवास्याभिहितत्वात् । न चात्रोत्थाप्याकाङ्क्षाया तत एककर्तृकत्यसम्बन्धेन सर्वासा क्रियाणामेकत्र क्रियायामन्वयः स्वाभाविकक्रियान्तराकांक्षाविषयतानव. च्छेदकल्पवत्वाचन क्रियात्वभङ्ग इत्युतावनेऽपि वाक्यभेददोप उद्धर्तुं शक्य., विनिगमनाविरहेण प्रत्येक क्रियाणां प्राधान्येन तस्य तदवस्थत्वात् , सर्वक्रियाणामाख्यातार्थद्वारकत्र द्वयमिति न्यायनैकस्मिन् कर्तर्य . काणामनेकक्रियाणां न यथाकथञ्चित्साकवित्वं तत्र वास्यभेद रस्यादेवेलाशयेनाह-अन्यथाऽ:, वेति । वाक्यभेदापत्तिभिधेनि-मृगो थावतीत्येक वाक्यम् , तं पश्येति द्वितीयं वाक्यमित्येवं वास्यभेदापत्तिभियेत्यर्थः। तदनुपपत्तो-अन्वयाऽनुपपत्तौ । न चेत्यस्यानुभूयते येत्यनना- यः। दीपकोदाहरणतया- दीपकालकारोदाहरणतया । " अप्रस्तुत प्रस्तुतयो दीमकं तु निगद्यते । अथ कारकमेकं स्याद-नेकासु क्रियासु चेत् ॥१॥" अनेन दपिकालङ्कारो द्विविधो दार्शितः, तत्र प्रस्तुताप्रस्तुतयोरेकधर्मसम्बन्धोपवर्णनं प्रथमो दीपकालङ्कारः, स अप्र
तुन इत्यनेन दर्शितः, एकस्य कारकस्यानकक्रियाभिः सम्बन्धोपवर्णनं द्वितीयो दीपकालङ्कारः, तस्योपदर्शनमथ कारकमित्यादिना, प्रथमस्थोदाहरणं यया "बलावलेपादधुनाऽपि पूर्ववत, प्रवाध्यते तेन जगजिगीषुणा । सतीय योपित्प्रकृतिश्च निश्चला, पुंमांसमभ्येति भवान्तरेष्वपि ॥१॥" इति । अत्र प्रतायाः कंसप्रकृतेः अप्रस्तुतायाश्च सत्या भवान्तरकालीनतत्पुरु५कर्मकाभिप्रातिरूपैकधर्मसम्पन्धात् प्रथमं दीपकमिति । द्वितीयस्योदाहरणम् स्विधति कूणतीत्यादिकमत्रोपदर्शितभेव, नवपरिणीतबधूरूपे एकस्मिन् कर्तृकार के स्वेदनकूणनादीनां पहूनां क्रियाणां सम्वन्यात् । तथा-" दूरं समागतमति त्वयि जीवनाथे, मिना मनोभवशरेण तपस्विनी सा । उत्तिष्ठति स्वपिति वासगृहं त्वदीय-मायाति याति हसति श्वसिति क्षणेन ॥१॥" इति । एकस्य कारकस्यानेकक्रियाभिसम्बन्ध एवायं दीपकालङ्कारः स न स्याव, उक्तदिशेकव्यापारपरत्वेन व्याख्याने इति । यतस्तत्रानेकक्रियानुकूलकव्यापारस्य नवपरिणीतवधूरूपकारकन्वयादिति । न त्यस्योद्धत्तुं शक्य इत्यनेनान्वयः । न हि क्रिया क्रियान्तरमाकानातीति न्यायेन क्रियायाः क्रियान्तरेऽधयाऽसम्भवमाश याह-स्वाभाविकेति । तथा चोक्तन्यायघटकाकासतीत्यत्राकारक्षोत्थिता ग्राखा, प्रकृते चोत्थाप्याकाशयान्वयानोक्तन्यायविरहः, उक्तन्याय उस्थितक्रियाया एव ग्रहणादिति । अत्र स्वाभाविकैति आकाक्षाया विशेषणम् , सा पोस्थितरूपा ग्राथा, तद्विपयतानवच्छेद करूपं स्वेदनत्वादि तत्याचेत्यर्थः, तत्र हेतुमाह विनिगमनाविरहेणेति । तस्य-वाक्यभेदस्य । आख्यातार्थद्वारेति-आख्यातसार्थः