________________
४०
दिगंबर जैन.
वाद आयो. ते वेळा ते सभामां विदेह क्षेत्रना चक्रवर्ति पद्मरथ राजा समोशरणमां बेठेला हता, तेणे नम्रताथी पूछयुं के - अहीं कोइ नवीन आव्यो नथी अने कोने ' सद्धर्मवृद्धिरस्तु ' कहुँ. त्यारे उत्तर त्यांज मळ्यो के राजा, आ द्वीपनी दक्षिणे भरत क्षेत्र छे त्यां पंचमकाल - भयंकर काल वर्तमान छे. ते क्षेत्रमां बारापूर नगरीना बाह्योपवनमा रहेला श्रीकुद कुंदे ध्यानस्थ रही मने नमस्कार कर्या; तदुपरात त्या पचमकाळ होवाथी अधर्मी, पाखंडी, व्यसनी हिंसक आदि मनोवृत्तिना घणा लोक बसे छे. सयंमी, जिन मतानुयायो मुनि घणा थोडा छे; कुलिंगी वणा छे. ते क्षेत्रमा घणा थोडा नर छे तेथी ते कुदकुद मुनिए पाप नष्ट थवा अने मनमाथी शका दूर थवी ए घणुं मुश्केल छे तेम जाणी दुरथीज फक्त स्मरण करी मने नमस्कार कर्या, तेथी में तेने आटलोज आशीर्वाद आप्यो.
जे वखते कुदकुदनुं उपलं वृत्तान्त श्रीमंदरमुनिए पद्मरथने कबुं ते वखते ते स्थळे श्री कुंदकुंद मुनिना पूर्वजन्मना वे भाइ के जे मरीने पुण्यबलथी तेज क्षेत्रमा जन्म्या हता ते हाजर हता अने ते ओए उपल वृतांत जाण्यु, तेथी ते तरतत्र त्याथी उठीने विमानरुढ थइ भरत - क्षेत्रमां आव्या अने श्रीमंदरस्वामीए * टीप - जैनधर्म पुनर्जन्ममा समत छे.
