________________
१०५
‘परेर्वजने वावचनम् । (वा०. 4683. सू. 2141.) इति वैकल्पिको द्विर्भावः । द्विर्भावस्य समासो न । 'आङ् मर्यादाभिविध्योः' (सू. 667) इति वा समासः ।
अस्मिन्नेव ग्रन्थे श्लो० 295. अपलोकेभ्यः । लोकार्वजयित्वा । चम्पूरामायणे-IT. 69.
अपिबदियममन्ने कालयोगान्नरेन्दे
वरयुगरसनाभ्यां प्राणवायु तदीयम् । अपनगरममुष्या वर्तनं युक्तरूपं
पितृवनवसुमत्यां कापि वल्मीकवत्याम् ॥ 433 | अपनगरं नगरं वर्जयित्वा । अपनारादपनगरमित्यव्ययीभावसमासः । भट्टिकाव्ये-V. 69.
परिपयुदधे रूपमाधुलोकाच दुर्लभम् ।
भावत्कं दृष्टवत्स्वेतदस्माखधि सुजीवितम् || 434 ॥ परिपर्युदधेः असमासपक्षे द्विवचनम् । उदधि वर्जयित्वा । आधुलोकादाखर्गाच्च।
अस्मिन्नेव ग्रन्थे श्लो० 298. आरामदर्शनात् रामदर्शनपर्यन्तम् । ५९९ ! प्रतिः प्रतिनिधिप्रतिदानयोः । (१. ४. ९२)
एतयोर्थयोः प्रतिरक्तसंज्ञः स्यात् ।
६०० । प्रतिनिधिप्रतिदाने च यमात् । (२. ३. ११)
मत्र कर्मप्रवचनीययोंगे पञ्चमी वात् । प्रद्यम्नः कृष्णात्प्रति । तिलेभ्यः प्रतियच्छति माषान् । प्रतियोगे पञ्चम्यास्तसिः । प्रद्यन्नः कृष्णतः प्रति कृष्णसदृश इत्यर्थः ।
अस्मिन्नेव ग्रन्थे श्लो० 299. रामो नारायणतः प्रति । नारायणात्पति तस्य प्रतिनिधिः ।
६०१ । अकर्तणे पञ्चमी । ( २. ३. २४
