________________
१५८
कर्मकाण्डकमावली
नैवेद्यं च यथोद्दिष्टं गृहोपकरणादिकम् पतद्ग्रहादितत्सर्वं हृदा दद्यात्स्वशक्तितः । घृतक्षौद्रयुतं पात्रमभ्यङ्गाय पदान्तिके देशिकरच स्थितस्तत्र पत्रिंशत्तच्च सञ्चयम् । शक्त्यादिभूमिपर्यन्तं सतत्त्वाधिपसंयुतम् विन्यस्य पुष्पमालाभिस्त्रिखण्डं परिकल्पयेत् । मायासदेशशक्तयन्त
॥ १५१७॥
।। १५१८।।
॥ १५१ ॥
॥१५२०॥
1
*****
॥ १५२२॥
1
तत्रात्मतत्त्वं विद्याख्यं शिवं सृष्टिक्रमेण च एकशः प्रविभागेषु ब्रह्मविष्णुहरोधिपान् । १५२१ ।। विन्यस्य मूर्तिमूर्ती शान्पूर्वादिक्रमतो यथा I क्ष्मावह्वियजमानार्कजलवायुनिशाकरान् शर्व पशुपतिं चोग्रं भवं रुद्रमथेश्वरम् महादेवं च भीमं च मन्त्रास्तद्वाचका इमे यरसषवयाश्चैव हकारश्च त्रिमात्रिकः । प्रणवो हृदयापुर्वा मूलमन्त्रोऽथवा क्वचित् ॥ १५२४॥ पञ्चकुण्डान्तिके योगे मूर्तीः पञ्चाथवा न्यसेत् । पृथिवीजलतेजांसि वायुराकाश एव च ।। १५२५।। क्रमात्तदधिपश्चात्र ब्रह्माणं धरणीधरम् 1
॥१५२३॥
रुद्रमीशं सदाख्यं च सृष्टिन्यासेन मन्त्रवित् ॥ १५२६॥ मुमुक्षोर्वा निवृत्त्याद्या जाताद्यास्तदीश्वराः । त्रितत्त्वं वाथ. सर्वत्र न्यस्येवाप्त्या सकारणम् || १५२७ ।। शुद्धे वाध्वनि विद्येशा अशुद्ध लोकनायकाः ।