________________
५४८
जीयाभिगमसूत्र शास्त्रामिक्षा हि ओदनेषु सौकुमार्योस्पादनाय सेकविषयान् चतुरः कल्पान् विदधति, इत्थं भूनः 'ओदणे' ओदनः 'कलमसालि-णिवत्तिए विपक्के' कळमशालि नितितः कलमशालिभिनिरक्तिः कलमशालिमय इत्यर्थः विपक्को विलक्षण परिपाकमागतः 'सन्दाफमिउबिसयसगलसित्थे' सदापविशदसकलसिक्धः, सवाप्पानि-वाष्पं मुञ्चन्ति मृदुनि-कोमळानि चतुष्कल्प सेकादिना परिकमितत्वात् विशदानि सर्वथा तुपादि मलापगमात् सकलानि पूर्णानि सिक्थानि कणाः यत्र स तथा 'अणेगसाळणगसंजुत्ते' अनेकशाल नकसंयुक्तः, अनेकानि शाळनकानि-द्राक्षापुष्पफलमभृतीनि तैः संयुक्त ओदनो भवेत, इत्यग्रिमेण दित किया जाता है और पाक शास्त्राभिज्ञ रसोहओं के द्वारा उसमें विशेष सुस्वादु सुवर्ण आदि लाने के लिये फिर चार कल्प किये जाते हैं-अर्थात् उसमें से भाड निकाल कर उसे चार बार पुनः थोडी देर के लिये अग्नि पर रखा जाता है इससे उस ओदन में विशेष चिकना हट और नरमाई आजाती है इसी का नाम वल्प है। ऐसा वह ओदन भात जो कि 'कलम सालिगिन्दत्तिए विपक्के' कलम शालि -विशेष कीमती धान्य के चावलों का बना हुआ होता है तो वह इस स्थिति में-'सव्वप्फमिउविसयसगलसित्थे अणे सालणग संजुत्ते' वह भात वाष्प को छोड़ता हुश्रा अपने समस्त चावलों के दाने २ में पक जोता है नरम हो जाता है, और तुषादिरूप मैल के अपगम से बिलकुल विशद निर्मल हो जाता है फिर उसमें अनेक-शालनक-मेवा द्राक्षा, पुष्प, फल आदि मिला दिये जाते हैं तो ऐसा वह ओदन एक पर डाय छे. से ५२मान्न ‘णि ठणेहिं सूयपुरिटेहि सज्जिए चाउकापसे आसित्ते इव ओदणे' ५२म यतु२ सध्याच्या द्वारा समाहित ४२वामां आवे છે. અને પાક શાસ્ત્રને જાણવાવાળા રસોઈયાઓ દ્વારા તેમાં વિશેષ સ્વાદ લાવવા તથા સુવર્ણ વિગેરે લાવવા માટે તેના ફરીથી ચાર કલપ કરવામાં આવે છે. અર્થાત તેમાંથી ઓસામણ કહાડીને તેને ચારવાર શેડી ડી વાર માટે અગ્નિ પર રાખવામાં આવે છે. તેથી ભાતમાં વિશેષ ચિકણાઈ અને નરમાઈ આવી જાય છે. તેનું જ નામ ક૯પ છે. એવો તે ભાત કે જે 'कलममालि णिवचिए विपक्के' सम नि विशेष शटले हीमती धान्यना योमाना अनाव डाय छे. तो मा स्थितिमi a 'सव्वाफमिउविसय मुगल सित्थे अणेगनालणगनजुत्ते' ते मात मा५ पराणने छौउता छ।उता मया ચોખાના દાણે દાણે ચડી જાય છે. અર્થાત નરમ થઈ જાય છે. અને તુષાર વિગેરે રૂપ મેલના નીકળી જવાથી એક દમ નિર્મલ થઈ જાય છે. તે પછી તેમાં અનેક પ્રકારને મે જેમકે દ્રાક્ષ, પુ૫ ફલ વિગેરે મેળવવામાં આવે
