________________
1
जिनहर्ष - प्रन्थावली
१७६
ज्ञानी दानी तुं सुख तरणउ, जागड़ परनी रे पीडि । सरणे यर हुं ताहर, मांजर भवनी रे पीडि ॥ २शां || दुख कहीयs atest arउ, उत्तम माणस जोड़ । जिण तिणि आगलि बोलता, सहु मां हासी रे होई || ३शां || तुझ सरिखउ जग को नहीं, करुणावंत कृपाल । सेवक ने सुख आणिवा, तु सुर वृक्ष रसाल || शां४ || तारक तु त्रिभुवन तराउ, गाव सहु जसवास । जस साचउ करि यापराउ, पूरउ सेवक आस || ५शां|| पारेव भव पाछिलइ राख्यउ देई निज काय । गरम रही प्रभु माय नह, शांति करी जिनराय || ६शां || दीक्षा श्रवसर सहु तणा, दरद्र गम्या देई दान | ति मांगुं धउ एतलउ, साहिब अविचल थांन ॥ ७शां || विस्वसेन कुलकज दिन मणी, चिरा मात मल्हार ।
लंछ मिसि जिन हरप सु, सेवइ मृग गुण धार ॥ ८शां || शांतिनाथ - स्तवन
ढाल - ऊभी भावलदे राणी ग्ररज करइ छइ एहनी || मनरा मानीता साहिब वंछित पूरउ, भव भव केरि भावठि चूरउ हो । अचिरा ना हो नंदन म्हांरी सांमलि महिमा थारे चरणे हूँ आयउ नय देखि नइ मइ सुख पायउ शांति जिणेसर थे तर म्हांरा वालेसर, थासु म्हे प्रीति लगाइ हो ।
अरज
मानेज्यो ।
प्रीति लागड़ छड़ साहिब चोल मजीठी, अति घणु मुकने लागड़ मीठीहो