________________
२०४
जैनागमो मे स्याद्वाद
दव्वट्याए तुल्ले पएसट्ठयाए तुल्ले ओगाहणठ्याए तुल्ले ठिईए तिहाणवडिए वन्नगधरसफासपज्जवहिं तिहिं नाणेहिं दोहिं अन्नाणेहिं तिहिं दसणहिं छट्ठाणवडिए, उक्कोसोगाहणएवि एवं चेव, नवरं ठिईए सिय तुल्ले मिय अमिहिए, जइ हीणे असंखिजइ भागहीणे अह अमहिए असंखेज्जइभागअभहिए. दो नाणा दो अन्नाणा दो दंसणा, अजहन्नमणुकोसोगाहणएवि एवं चेव, णवरं प्रोगाहणटठयाए चउट्टाणवडिए, ठिईए चउहागवडिए आइल्ल हिं चउहि नाणोहिं छहाण वडिए, केवलनाणएपन्जवेहि तुल्ले, तिहि अन्नाणेहि तिहिं दसणेहिं छहाणवडिए, केकलदसणपज्जवेहिं तुल्ले, जहन्नठिइयाण भते ! मणुस्माण केवया पज्जवा पन्नत्ता ?, गोयमा ! अणंता पज्जवा पन्नता, से कंणठेणं मंते ! एवं बुच्चइ ?, गोयमा ! जहन्नटिइए मणुस्से जहन्नटिझ्यस्स मणुस्सस्स दव्य टयाए, तुल्ले पएसटट्याए तुल्ले योगाहणट ट्याए चउहाणवडिए टिईतल्ले बन्नगंधरसफासपज्जवेहिं दोहिं अन्नाण हिं दोहिं दंनोहिं छट्ठाणावडिए, एवं उक्कोसठिडएचि, नवरं दो नारणा दो अन्नाणा ढो दंगणा, अजहन्न