________________
३०२ ]
[ मूल-सूक्तिया
१०८ - अमनतो अमुच्छिओ, भत्तपाण गवेसिए। (श्रमण भिक्षु-१८)
१०९ -- असविभागी न हु तस्स मुक्खो ।
( प्रकी ५ )
११० - असन्मत्त पलोइज्जा ।
( उपदेश २८ )
१११ - अहम्मो ठाण लक्खणो । ( प्रकी २१ ) १९२ -- अहम्म कुणमाणस्स अफला जन्ति राइओ । ( अधर्म १ )
११३ – अहि गरण न करेज्ज पडिए ।
( कषाय ३३ )
११४ - अहिपासए आय तुले पाणेहि ।
११५ - अहिसा निउणा दिट्ठा ।
( उपदेश ७७ )
( अहिंसा ३ )
११६ - अहीण पचेदियया हु दुल्लहा । ११७ - अहे वयड कोहेण, माणेण अहमा गई । ( कषाय २३ )
( दुर्लभ ११ )
११८ - अहो जिणेहि असावज्जा, विनी साहूण देसिया ।
११९–आणाइ सुद्ध वयण भिजे । १२० - आणाए अभिसमेच्चा अकूओभय ।
( श्रमण - भिक्षु १७ )
( सत्यादि ३८ ) ( प्रशस्त ४ )
१२१ -- आणाए मामग धम्म ।
( धर्म २१ )
१२२ -- लायगुते मया दते, छिन्नसोए ग्णासवे । ( महापुरुष ४४ )
