________________
चउत्थं अभयणं.
मन्दा य फासा वहुलोहणिज्जा तहपगारेसु रक्खेज्ज कोहं विणएज्ज माणं
मणं न कुज्जा ।
मायं न सेवे पयहेज्ज लोहं ॥ १२ ॥
जे संख्या तुच्छ परप्पवाई.
ते पिज्जदोसाणगया परज्झा ।
एए अहम्मे ति दुगु छमाणो कंखे
गुणे जाव
दर्द
सरीरभेओ ॥ १३ ॥
-त्तिं वेमि ॥
.