________________
एगणविसइमं अज्झयणं
१५७
चउव्विहे वि आहारे राईभोयणवज्जणा ।। सन्निहीसंचओ चेव वज्जेयव्वो सुदुक्करो ॥ ३१ ॥ छुहा तण्हा य सीउण्हं दंसमसगवेयणा । . अक्कोसा दुवखसेज्जा या तण फासा जल्लमेव य ।।३२।। तालणा तज्जणा चेव वहवन्धपरीसहा ।। दुक्खं भिक्खायरिया जायणा य अलाभया ।। ३३ ।। कावोया जा इमा वित्ती केसलोओ य दारुणो। दुक्खं वम्भवयं घोर धारेउं अ महप्पणो ।। ३४ ।।
सुहोइओ तुमं पुत्ता ! सुकुमालो सुमज्जिओ। न हु सी पभू तुमं पुत्ता! सामण्णमणुपालिउं ॥ ३५ ॥ जावज्जीवमविस्सामो गुणाणं तु महाभरों। गुरुओ लोहमारो व्व जो पुत्ता! होइ दुव्वहो ।। ३६ ।। आगासे गंगासोउ व्व पडिसोओ व्व दुत्तरो। वाहाहिं सागरो चेव तरियव्वो गुणोयही ।। ३७ ।।
वालुयाकवले. चेव निरस्साए उ संजमे । असिधारागमणं चेव दुक्करं चरिउं तवो ।। ३८ ।। अहीवेगन्तदिट्ठीए चरित्ते पुत्त दुच्चरे । : जवा लोहमया चेव चावयव्वा सुदुक्करं ।। ३६ ॥ जहा अग्गिसिहा दित्ता पाउं होइ सुदुक्करं । तह दुक्करं करेउं जे तारुण्णे समणत्तणं ।। ४० ॥
जहा दुक्खं भरेउं जे होइ वायस्स कोत्थलो । तहा दुक्खं करेउं जे कीवेणं समणत्तणं ॥४१॥