________________
१२६
उत्तरायणं
तं पुवनेहेण कयाणुरागं
नराहिवं कामगुणेसु गिद्धं । धम्मस्सिओ तस्स हियाणपेही
चित्तो इमं वयणमुदाहरित्था ।। १५ ।। सव्वं विलवियं गीयं सव्वं नर्से विडम्बियं । सव्वे आभरणा भारा सब्वे कामा दुहावहा ।।१६।। वालाभिरामेसु दुहावहेसु
न तं सुहं कामगुणेसु रायं । विरत्तकामाण तवोधणाणं
जं भिक्णुणं सीलगुणे रयाणं ।। १७ ।। .. नरिंद ! जाई अहमा नराणं
सोवागजाई दुहओ गयाणं । जहिं वयं सव्वजणस्स वेस्सा
वसीय सोवागनिवेसणेसु ।। १८ ।।
तीसे य जाईइ उ पावियाए
तुच्छामु सोवागनिवेसणेसु । सव्वस्स लोगस्स दुगंछणिज्जा
इहं तु कम्माइं पुरेकडाई । १६ ।। सो दाणि सिं राय ! महाणुभागो
महिड्ढिओ पुण्णफलोववेओ। चइत्त भोगाइ असासयाई
आयाणहेउं अभिणिवखमाहि ।। २० ॥ इह जीविए राय ! असासम्मि
धणियं तु पुण्णाई अकुब्वमाणो । से सोयई मच्चुमुहोवणीए ।
धम्मं अकाऊण परंसि लोए ।। २१ ।।