________________
( २३ )
च्छ्रोतः सुखं नापि क्रिया निरीक्ष्यते । तथापि सुप्तस्य नरस्य सौख्यं वाच्यं यथा स्याद् भुवि तदेव ॥ १२ ॥
३२.
जाग्रत्सु सिद्धेषु सदैव सौख्यं विनेन्द्रियैद्वैतसमुत्थभोगस् । aar हि योगी निजकात्मवोधमृतं पिवन्नस्मि मुखीति मन्ता ॥ १३ ॥ तथा च कोऽपीह मुनिर्यथोक्तः सन्तुष्टिपुष्ट विजितेन्द्रियार्थः । अन्येन पुंसा परिपृच्छयते चेत् वंशोऽसीति सुखी स जल्पेत् ॥ १४ ॥ तस्मिन् क्षणे तस्य न कोऽपि वस्तुनः स्पर्शः सैंतो नैव च भुक्तियुक्तिः । गन्धग्रहो नो न च दृक्ती तदा न पाणिपादादिभवा कियापि च ।। १५ ।। तथापि सन्तोषवताहमस्मि
३१ क्रिया करपादादिसमुद्भूता । ३२ ज्ञानवत् । ३३ क्रियेन्द्रियबुद्धीन्द्रिययुग्मोत्पन्नभोगं विनैव । ३४ ज्ञान । ३५ सुखी वा दुःखी वा च कीदृशोऽसीति पृष्ठे । ३६ उत्तमस्य । ३७ न च तदा सत उत्तमस्य वस्तुनः किञ्चिद्दर्शनं न च श्रवणमित्यर्थः ।
