________________
( १२९ )
प्रसिद्धिमान्संततजीवरक्षी । उड्डीयमानस्य यदस्य छाया यन्मुर्द्धगा सोऽत्र भवेन्नरेन्द्रः ॥ २५ ॥ नायं खगो वेत्ति यदस्य शीर्षे छायां करोमीति तथेतरोऽपि । जानाति नैवं मम मस्तकेऽसौ छायां करोतीति मैं द्वयोर्न || २६ || तथापि तच्छायमहात्मतोदयादशतोदेति दरिद्रतापहा । अजानतोरप्यथ सिद्धिरेव
कथं स्मृतेर्याति न पापमीशितुः ॥ २७ ॥ अस्मिन्गते सर्वत आत्मशुद्धिः सत्याममुष्यों परमात्मबोधः । जानो कश्चन कर्मबन्धः कर्मप्रणाशे किल मोक्षलक्ष्मीः ॥ २८ ॥
St
द्वयोरप्यज्ञानेऽपि अन्यस्य नरेन्द्रत्वं सिध्यत्येवं सेवकोऽपि सम्यग् - भगवत्स्वरूपं न जानाति भगवानपि नीरागत्वात्सेवकस्याभीष्टकृतौ नोयच्छत तथापि सेवकस्य स्वामिस्मरणदर्शनादिसंयोगमहात्म्यादेवाभीष्टसिद्धिः स्यादिति काव्यत्रयेणाह तथास्थिभक्षीत्यादि । ९० ज्ञानं । ९१ पापे । ९२ आत्मशुद्धौ । ९३ परमात्मवोधे ।
१७
