________________
- जैन स्वाध्यायमाला
१६६
दुक्ख हयं जस्स न होइ मोहो, मोहो हमो जस्स न होइ तण्हा । तण्हा या जस्स न होइ लोहो, लोहो हो जस्स न किंचणाई।। रागं च दोसं च तहेव मोह, उद्वत्तुकामेण समूलजालं। जे जे उवाया पडिवज्जियव्वा, ते कित्तइस्सामि अहाणुवि ।। रसा पगामं न निसेवियव्वा, पायं रसा दित्तिकरा नराण । दित्त च कामा समभिद्दवति, दुमं जहा साउफलं व पक्खी ।१०। जहा दवग्गी परिधणे वणे, समारुमो नोवसमं उवेइ। एविदियग्गी वि पगामभोइणो, न बम्भयारिस्स हियाय कस्सई ॥ विवित्तसेज्जासणजतियाणं, ओमासणाण दमिइदियाणं । न रागसत्तू घरिसेइ चित्तं, पराइनो वाहिरिवोसहेहिं ।१२। जहा विरालावसहस्स मूले, न मूसगाणं वसही पसत्था । एमेव इत्थीनिलयस्स मज्झे, न बम्भयारिस्स खमो निवासो।१३। न रूव-लावण्ण-विलास-हासं, न जपिय-इगिय-पहियं वा । इत्थीण चित्तंसि निवेस इत्ता, दठ्ठ ववस्से समणे तवस्सी ॥१४॥ अदमणं चेव अपत्थण च, अचितण चेव अकित्तण च । इत्थीजणस्सारियझाणजुग्गं, हिय सया बम्भवए रयाणं ॥१५॥ काम तु देवीहि विभूसियाहिं न चाइया खोभइउं तिगुत्ता। तहाऽवि एगंतहियति नच्चा, विवित्तवासो मणिणं पसत्यो ।१६॥ मोक्खाभिकखिस्स उ माणवस्स, संसारभीरुस्स ठियस्म धम्मे । नेयारिसं दुत्तरमत्थि लोए, जहित्थियो बालमणोहरायो ।१७। एए य संगे समइक्कमित्ता, सुदुत्तरा चेव भवति सेसा । जहा महासागरमुत्तरित्ता, नई भवे अवि गंगासमाणा ॥१८॥ कामाणुगिद्धिप्पभव खु दुक्ख, सव्वस्स लोगस्स सदेवगस्स ।