________________
जैत स्वाध्यायमाला
१४६
॥ समुद्दपालियं एगवीसइमं अज्झयणं ॥२१॥
चम्पाए पालिए नाम, सावए आसि वाणिए। महावीरस्स भगवरो, सीसे सो उ महप्पणो ।। निग्गंथे पावयणे, सावए सेऽवि कोविए । पोएण ववहरते, पिहुंड नगरमागए ।२। पिहुण्डे ववहरंतस्स, वाणिो देइ धूयरं । त ससत्त पइगिज्झ, सदेसमह पत्थियो ।३। अह पालियस्स घरिणी, समुद्दम्मि पसवई । अह बालए तहिं जाए, समुद्दपालित्ति नामए ।४। खेमेण आगए चम्पं, सावए वाणिए घरं । सवड्डई तस्स घरे, दारए से सुहोइए ।५। बावत्तरी कलाओ य, सिक्खई नीइकोविए । जोवणेण य संपन्ने, सुरुवे पियदंसणे ।६। तस्स रूववई भज्जं, पिया आणेइ रूविणि । पासाए कीलए रम्मे, देवो दोगुदगो जहा ।७। अह अन्नया कयाई, पासायालोयणे ठियो। वज्झमण्डणसोभागं, वज्झ पासइ वज्झग ।। तं पासिऊग सवेग, समुद्दपालो इणमब्बवी। अहोऽसुभाण कम्माण, निज्जाणं पावग इमं ।। संबुद्धो सो तहिं भगवं, परम-सवेग-मागो ।
आपुच्छम्मापियरो, पव्वए अणगारिय ।१०। जहित्तु सग्गथ-महाकिलेस, महतमोहं कसिणं भयावहं।