________________
१५०
उत्तराध्ययन सूत्र अ २१
परियायधम्म चऽभिरोयएज्जा, वयाणि सीलाणि परीसहे य ।११॥ अहिंससच्चं च अतेणग च, तत्तो य बंभं अपरिग्गह च । पडिवज्जिया पंच महन्वयाणि, चरिज्ज धम्म जिणदेसियं विदू। सव्वेहिं भएहिं दयाणुकम्पी, खंतिक्खमे सजयबम्भयारी। सावज्जजोग परिवज्जयंतो, चरिज्ज भिक्खू सुसमाहिइदिए ।१३। कालेण काल विहरेज्ज रठे, बलावलं जाणिय अप्पणो य । सीहो व सद्देण न संतसेज्जा, वयजोग सुच्चा न असम्भमाहु । उवेहमाणो उ परिव्वएज्जा, पियमप्पिय सत्र तितिक्खएज्जा। न सव्व सम्वत्थऽभिरोयएज्जा, न यावि पूयं गरहं च संजए । प्रणेगच्छंदामिह माणवेहि, जे भावो संपगरेइ भिक्खू । भय-भेरवा तत्थ उइंति भीमा, दिव्वा मणुस्सा अदुवा तिरिच्छा ॥ , परीसहा दुव्विसहा अणेगे, सीयंति जत्था बहु-कायरा नरा। से तत्थ पत्ते न वहिज्ज भिक्ख , सगामसीसे इव नागराया ।१७। सीओसिणा दस-मसा य फासा, प्रायंका विविहा फुसंति देहं । अकुक्कुप्रो तत्यऽहियासएज्जा, रयाइ खेवेज्ज पुरे कयाई।१८॥ पहाय राग च तहेव दोसं, मोहं च भिक्खू सततं वियक्खणो। मेरु व्व वाएण अकम्पमाणो, परीसहे पायगुत्ते सहेज्जा ।१६। अणुन्नए नावणए महेसी, न यावि पूर्य गरहं च संजए । स उज्जुभाव पडिवज्ज सजए, निव्वाण-मग्गं विरए उवेइ ॥२०॥ अरइ-रइ-सहे पहीण-सथवे, विरए आय-हिए पहाण । परमट्ठ-पएहि चिट्ठई, छिन्नसोए अममे अकिंचणे ॥२१॥ विवित्त-लयणाइ भएज्ज ताई, निरोवलेवाइं असंथडाई। इसीहिं चिण्णाई महायसेहिं, काएण फासेज्ज परीसहाई।२२।