________________
१०२
उत्तराध्ययन सूत्र अ १०
अहो ते निज्जो कोहो, अहो माणो पराइयो। अहो ते निरक्किया माया, अहो लोभो वसीको १५६३ अहो ते अज्जवं साहु, अहो ते साहु मद्दव । अहो ते उत्तमा खती, अहो ते मुत्ति उत्तमा ।५७। इह सि उत्तमो भंते, पेच्चा होहिसि उत्तमो। लोगुत्त-मुत्तमं ठाण, सिद्धिं गच्छसि नीरो। ५८१ एव अभित्युणतो, रायरिसिं उत्तमाए सद्धाए । पयाहिणं करेतो, पुणो पुणो वंदई सक्को 1५९। तो वदिऊण पाए, चक्कंकुस लक्खणे मुणिवरस्स । आगासेणुप्पइओ, ललिय-चवल-कुंडल-तिरीडी।६०॥ नमी नमेइ अप्पाण, सक्खं सक्केण चोइयो। चइऊण गेहं च वेदेही, सामण्णे पज्जुवढिओ।६१। एवं करेति संबुद्धा, पंडिया पवियक्खणा । विणियटृति भोगेसु, जहा से नमि रायरिससि १६२।
॥ नमिपन्वज्जा नाम नवमं अज्झयणं समत्तं ॥ ।। दुमपत्तयं दसमं प्रज्झयणं ॥१०॥ दुम-पत्तए पंडयए जहा, निवडइ राइ-गणाण अच्चए । एवं मणुयाण जीवियं, समयं गोयम ! मा पमायए।११ कुसगे जह प्रोस-बिंदुए, थोवं चिट्टइ लम्बमाणए । एवं मणुयाण जीवियं, समयं गोयम ! मा पमायए।२। इइ इत्तरिय म्मि पाउए, जीवियए बहु-पच्चवायए। विहुणाहि रयं पुरे कडं, समयं गोयम ! मा पमायए ॥३॥