________________
जैन स्वाध्यायमाला
न सो सुयक्खाय-धम्मस्स, कलं अग्घइ सोलसिं ॥४४॥ एयमठं निसामित्ता, हेऊ-कारण-चोइनो। तो नमि रायरिसिं, देविंदो इणमब्बवी ।४५॥ हिरण्ण सुवण्ण मणिमुत्त, कस दूसं च वाहण । कोस वड्ढावइत्ताण, तओ गच्छसि खत्तिया ।४६। एयमढ़ निसामित्ता, हेऊ-कारण-चोइयो ।
तमो नमी रायरिसी, देविंद इणमब्बवी ।४७। सुवण्ण-रुप्पस्स उ पव्वया भवे, सिया हु केलाससमा असखया । नरस्स लुद्धस्स न तेहिं किंचि, इच्छा हु आगाससमा अणंतिया ।।
पुढवी साली जवा चेव, हिरण्णं पसुभिस्सह । पडिपुण्ण नालमेगस्स, इइ विज्जा तव चरे ।४६। 'एयमट्ठ निसामित्ता, हेऊ-कारण-चोइयो। तो नमि रायरिसि, देविदो इणमब्बवी १५० अच्छेरग-मब्भुदए, भोए चयसि पत्थिवा । असते कामे पत्थेसि, सकप्पेण विहम्मसि ।५१॥ एयमढं नियामित्ता, हेऊ-कारण-चोइयो। तो नमी रायरिसी, देविंद इणमब्बवी १५२। सल्ल कामा विस कामा, कामा आसाविसोवमा। कामे पत्थेमाणा अकामा जति दाग्गइं ।५३। अहे वयति कोहेण. माणेण अहमा गई। माया गई-पडिग्यायो, लोभाओ दुहा भय ।
अवउझिऊण माहण-रूव, विउव्विऊण इदत्तं । . वदइ अभित्थुणतो, इमाहिं महुराहिं वग्गूहिं ।५५॥