________________
नूये ते पडिन॥ चढी रीशने मूठ चम चमे, जेम दुहाणो विषधर धम धमे ॥ ५४॥ ठामें थई भरतें हाथ नपाडयो, मारी मठने नये ते पा ड्यो ॥ ढीचण लगे घाल्यो धरति मांहिं, जाणे अारोप्यो खीलो जगमांहिं ॥ ५६ ॥ सुरतें उ ठ्यो ते आप संनाली, नरतने रीशे मारयो दं ड उलाली ॥ घाल्यो धरतीमां कंठ प्रमाण, का यर कंपे ने पड्यु नंगाण ॥ ५६ ॥ चक्रीवें सै न्य थयुं ते जांखं, नरत विमासे नागळे वांकुं ॥ बाहुबल कटकें वाजिंत्र वाजे, वीतशोका थई सुनट विराजे ॥ ५७॥ उठ्यो नरत ते धरा धं धोली, क्रोधे ते रह्यो चक्रने तोली ॥ नरत च क्रने आगन्या आपी, बाहुबल माथं तुं लावजे कापी ॥ ५८ ॥ बाहुबल मनमा एम विमासे, ध्रीग बोलीने पग विमासे।कुखें कां अाव्यो नरत ए पापी. न्यायनी रीततो नाखी जथापी ॥ ५७॥ मूठी तोलीने रह्यो ते जेहवे, जल हल चक पण श्राव्यं ते तेहवें ॥ वेगें वलियो ते वंदीने पाय.गोत्र में चक्र न चाले क्यांय॥६०॥ चढ्यु कलंक चिंते ईम चक्री, मुझथी न्हानो पण मोटो
