________________
संसार विषम विदेश में, जे विना कारण वीर । ते सानु मेरे मन बसो, मेरी हरो पातक पीर ।।
गुरु स्तुति (२) दोहा [राग-भरथरी] ते गुरु मेरे मन बसो जे भव-जलधि-जिहाज । - पाप तिर पर तारहीं, ऐसे श्री ऋषिरान । ते ॥१॥ मोह महारिपु जीतिके, छाड्यो सब घरवार । होय दिगम्बर बन बसे, प्रातम शुद्ध विचार । ते. ॥२॥ रोग उरग-विल वपु गिण्यो, भोग भुजङ्ग समान । कदलीतरु संसार है, त्याग्यो यह सब जान । ले० ॥३॥ रत्नत्रय निधि उर धरै, अरु निरग्रन्थ त्रिकाल । मारयो काम पिशाच को, स्वामी परम दयाल वि०॥४॥ पंच महावत प्रादर, पांचो समिति-समेत । तीन गुपति पाल सदा, अजर-अमर पद हेत । ते० ॥५॥ धर्म धरै दसलक्षणी, भावै भावना सार । सहै परीषह बीस हूँ, चारित-रतन भण्डार । ते० ॥६॥ जेठ तपै रवि प्राकरी,सूखे सरवर नीर । शैल-शिखर मुनि तप तप, दाझै नगन शरीर । ते० ॥७॥ पावस रेन डरावनी, बरसे जलघर धार । । तरुतल निवस साहसी, बाजे झंझाव्यार । ते ॥६॥ शीत पडे कपि-मर गले, वाहे सब बनराय । ताल तरंगनि के तट, ठाडे ध्यान लगाय । ते. ॥९