________________
(३३ए) नक्तिशुं उलग करतां, वंबित सुखडें सटके ॥ मोहन ॥ ४ ॥ मूरत संनव जिनेश्वर केरी, जोता हैयहूं ह टके ॥ मोह ॥ नित्यलान कहे ए जिन साचो, गु ण गावं हूं लटके ॥ मोह ॥ ५ ॥ इति ॥
॥अथ दानविषे स्वाध्याय ॥ ॥ चोत्रीश अतिशयवंत, समवसरणे दो बेसी ज गगुरु ॥ उपदिशे अरिहंत, दान तणा गुण हो पहेले सुख करु ॥ १ ॥ दान दोलत दातार, दाने नांजे हो नवनो आमलो ॥ दानना पांच प्रकार, उलट आणी हो नवियण सोनलो ॥ २ ॥ पहेलुं अनय सुदान, दया हेतें हो निज तनु दीजीयें ॥ जेम मेघरथ रा जन्न, जीव सदुने हो निर्नय कीजीयें ॥३॥बीजुं दान सुपात्र, तृण मणि कंचण हो अदत्त जे परिहरे ॥ निर्मल व्रत गुणगात्र, सत्तर नेदें हो संयम जे धरे ।। ॥४॥आहारादिक सुविचार, तेहने दीजें हो हाजर जे होवे ॥ जिम शालिन कुमार, सुपात्र दानें हो महा सुख जोगवे ॥ ५॥ अनुकंपादान विशेष, त्रीजुं देतां हो पात्र न जोश्य ॥ अन्ननो अर्थी देखी, तेहने आपी हो पुण्यवंत होयें ॥ ६ ॥धन पामी ससनेह, कारण पांखे हो नात जे पोपीयें ॥ नचित चोथु ए स्वजन, कुटुंब सहेजें हो जे संतोपीयें ॥ ७॥ पांचमुं कीर्तिदान, जाचक जनने हो जे कां आपीयें ॥ तेणें वाधे जस वान, जगमां सघने हो जलपण थापीयें ॥ ७ ॥ पामे चिंतवित पात्र, जेहथी प्राण