________________
() सारी ॥ पण पसताले तुरक जयें, प्रतिमा नंमारी॥ मलक महाबल दुसन खान, कीधो उतारो ॥ पांशवे तेणें नाम जोर, गुजराती वारो ॥ ५ ॥ तरल तुरंग किशोर असुर, करता हय हणता ॥ केश एराकी नबलंत, खुरीयें । खणता ॥ बांधण त्यांहि घोडार मांहि, खीसी खोसंतां ॥ प्रगट थया तिहां पास विं ब, सुख दायक संता ॥ ६ ॥ विजमत गार नफर फजर, नजरें गुजरावे। हो खुशाल निहाल मलक, या कोण कहेलावे ॥ बान पडिल कोइ वणिक सु ता, तसुदुरम नणे इम ॥कीजें इसकू दंमव्रत, सदा ताजिम दाजिम ॥ ७ ॥ यद मजबूत बहुत कोत, हे नूत हिंङका ॥ धरिये इस शिर जाफरान, सिंदलका जूका ॥णी परें रहेतां तेणे. ठामें, वोहोड्या दिन के ॥ सिंतेरे जे वात दुइ, सुगजो मन दे ॥ ७ ॥
॥ ढाल पहेली ॥ चूनडीनी देशीमां ॥ ॥णे अवसरें पुर पारकरें, राणो खंगार राजान रे ॥ तेहने दरबारें दीपतो, संघवी काजल परधान रे ॥णे ॥१॥ तस बन्हेवी निज कुलतिलो, देवा वंद शा बेदयाल रे॥ मेघो खेताउत पाटणे, व्यापार करे धूताल रे ॥णे ॥ २ ॥ सुपनंतर सुर कहें शाहने, छे म्लेव महोल जिनबिंब रे ॥ तस दाम सवासो देश्ने, लेजो म करजो विलंब रे॥णे॥३॥ प्रतिमा ले आवे गुरु कन्हे, जोइ कहे श्रीमेरुतुंग रे॥ तुम देशे ए अति अतिशयी,तीरथ थाशे उत्तंग रे
