________________
३५७ जैनकथा रत्नकोप नाग आठमो. . . रावु ए प्रसंग जी ॥ जो जोडे विवाह ते परना, मैथुन कारण नंग जी ॥ म० ॥ १७ ॥ हुँ विवाह कारक नहीं मैथुन, कारक एवं नाव जी ॥ व्रत सापेद अनंग विचारी, नंगानंग विनाव जी ॥ म० ॥ १५ ॥ निज अपत्य नछाहनी चिंता, पण न करे सुश्रा जी ॥ जो चिंता कारक होवे कोश, ते जग विरला लाध जी ॥ म ॥ २०॥ अथवा सऊ निज नारी दुते, परणे वीजी जेह जी ॥ पर विवाह करे ते चोथो, अतिचार सुणो नेह जी ॥ म० ॥ २१ ॥ तीवकाम उपर नवि कीजें, अध्यवसाय अत्यंत जी ॥ मुखकदोपस्थादि न सेवे, चिरंकाल एक चित्त जी॥ म० ॥ ॥ २२ ॥ केशाकर्षण दंत नखदत, करिन जगाडे काम जी ॥ कामवृद्धि कारी गुटिकादिक, केरुं न लीये नाम जी ॥ म० ॥ २३ ॥ वेदोदय असहि पापणाथी, निजनारी भागार जी ॥ मैथुनमाने वेदोपशमन, नहिं अवर विस्तार जी.॥ म० ॥ २४ ॥ अधिक कुचेष्टाथी गुण न दुवे, साहमुं वल क्ष्य थाय जी॥परदारा वर्जी पंच वरजे,अवरने त्रएय कहाय जी ॥म॥२५ ॥ उक्तं च ॥ परदारवलियो पं,च हुँति तिन्निन सदार संतु॥श्लीतिन्नि पंचव, नंगविगप्पे हि नायव्वा ॥ ३ ॥ स्वदारसंतोषिण स्तुत्रय एवां त्याः॥
आद्यौ तु नंगावेवेति ॥पूर्वढाल ॥ एम नारीने पण वर्जेवा,अतिचार जन्मा द जी ॥ परपुरुप निजपति ब्रह्मचारी, अजिसरतां होय आद जी ॥ म० ॥ २६ ॥ परिगृहीत वारक दिन शोक्यें, निज पियुशुं तेण दीस जी॥ शो क्य तणो वारक लोपंते, वीजो होय जगीश जी ॥म ॥ १७ ॥ एम पंचे जाणेवा जुगतें, नारीने अतिचार जी ॥ निजदारा संतोपीने पण, पंच जे अवर प्रकार जी ॥ म ॥ २७ ॥ पोतें नाटक दे ग्रहीने, गणि का लही निजनारी जी ॥ गमन करतां वीजो होवे, तेहने पण अतिचार जी ॥ म ॥ २ए । अनानोग अतिक्रम आदिकथी, पहेलो पण को वार जी ॥ त्रण पूर्व दारव्या ते तेहिज, एम कह्या पंच अतिचार जी ॥ म॥ ३० ॥ तथा च सूत्रं ॥ सदार संतोसिस्त श्मे पंच अश्यारा जा पियवा से समायरियवेति ॥ एतद्वतफलमाह। पूर्वढाल ॥ कनक चेत्य निप जावे कोश, आपे कनकनी कोडी जी ॥ तेहतुं पण फल शीलवतनी, .
न करे जगमों होड जी ॥ म० ॥ ३१ ॥ यतः ॥ जो देश कणय कोडी, । यहवा कारे रुणयलिए सुवणं ॥ तस्त न तत्तिय पुरणं, जत्तिय वनबए