________________
२५.
श्री शांतिनाथनो रास खंम पहेलो. कुमर तेडोरी॥जेम दयनो संबंध, सांजलीयें निमोरी ॥ ॥ लेखशाला
ये ताम, जातो तेह जाणी री॥अध्यापक संघात, प्रीति करी ताणी री॥ म. ए॥ एक दिन जोजन काज, बात्र सहित आवासें ॥ अध्यापक आणंद,
तेज्यो मन नन्नासें ॥ १० ॥ साथै निहाली नाथ, हियडे घणुं हरखी री॥ जेम चकोरी चं, उनसे चित्त परखी री ॥ ११ ॥ मांझे सोवन थाल, बादरे प्रीति घणी री॥ प्रीतमने निज पास, वेसारे सुगुणी री ॥ - १३ ॥ वीजणे ढोले वाय, जोजन जलां प्रीसे री॥ देखी प्रिय मुखचंद, अंतर दील हींसे री ॥ १३ ॥ वीजाने सामान्य, गौरव नक्ति करे री ॥ ते देखी सदु वाल, मनमां अणखधरे री ॥ १५॥ एवडुं एहने मान, का रण को न लहे री ॥ पंक्तिनेदतुं उख, मनडामांहे दहे री॥१५॥ जमी मल्या वलि तेह, सदुथी अवल शिरें री॥ दौमयुगल पियु काज, धापे हर्ष नरें री ॥ १६ ॥ अध्यापकनें एम, वात कहे सुविचारी ॥ ए तुम सघला बात्र, माहे माहापण नारी ॥ १७ ॥ जे होय ते मुज आज, वात कहो एक सारी ॥ ते निसुणी मुफ चित्त, हर्ष लहे संजारी ॥ १७ ॥ कोधतणे वश तेह, वोट्या सदु एमत्राडी ॥ कहेशे मंगल एह, नक्ति करी तुमें जाडी ॥ १५ ॥ वोट्या मंगल ताम, रहो तुमें सदु अलगारी॥ नक्ति करी ते माटें, गुं धावो वलगा री ॥ २० ॥ नक्ति करे सो वार, जिहां मन मान्युं दुवे री ॥ परने न करे कोय, टग मग साहामुं जुवे री ॥१॥ सामन मानी वात, कहोने तेह परी री ॥सांनलिये एक चित्त, प्रीतें रीति खरी री ॥ १२ ॥ एकादशमी ढाल, वात कही रदियाली ॥ हवे मंगल मन मेलि, कहेशे वात रसाली ॥ २३ ॥ सर्व गाथा ॥ ए५ ॥ श्लोक २७
॥दोहा ।। ॥ अध्यापक आनंदीयो, सांजली शिगुना बोल ॥ मंगलनें कहे वत्स तुमें, दाखो वात अमोल. ॥ १ ॥ मंगल चिंते चित्तमां, लोक्यसुं दरी एह ॥ मुफ कारण नरवेप धरि, यावी नहिं संदेह ॥ २ ॥ धन धन एहनी चातुरी, राख्यो जिणें निजधर्म ।। मुफ जेवो पापी नहिं, कीg जेणें विकर्म ॥ ३ ॥ कहेवा लाग्यो कुमर ते, कल्पित के अनुजूत ॥ कुमरी कहे अनुभव तणी, वात कहो अभुत ॥४॥ धुरहूंती मामी सकल, दारव्यो सफल संबंधायावत मंत्री काढीयो,तिहां लगे सवि अनुबंध ॥ हर्पित दुइ
-
- he